Η επαφή με τη βάση της κοινωνίας είναι μία από τις μεγαλύτερες αναγκαιότητες για αυτούς που ασχολούνται ενεργά με τα κοινά και την πολιτική.
Μέσα από την τριβή με τους πολίτες, ο κάθε πολιτικός έχει την ευχέρεια να αντιληφθεί καλύτερα τα προβλήματα που ταλανίζουν την κοινωνία, τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες των πολιτών. Ο σωστός πολιτικός που επιθυμεί να κάνει καλό και να εκπροσωπεί επάξια τους πολίτες, είναι αυτός που θα μάθει να ακούει, να αφουγκράζεται και να λαμβάνει υπόψη τον πολίτη.
Ανοίξαμε τα αυτιά μας και αφουγκραστήκαμε. Και βιώσαμε την τεράστια απαξίωση που υπάρχει σήμερα ανάμεσα στους πολίτες, και ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους, προς την πολιτική και τους θεσμούς. Αυτό άλλωστε διαφαίνεται και μέσα από τα μέχρι στιγμής στοιχεία που καταδεικνύουν ότι από τις 37,000 νέους ψηφοφόρους, μόνο γύρω στους 1300 έχουν εγγραφεί στους εκλογικούς καταλόγους. Η πρωτοφανής οικονομική κρίση που ταρακούνησε συθέμελα το κοινωνικο-οικονομικό μας σύστημα, εξελίχθηκε ταυτόχρονα σε μια κρίση αξιών και θεσμών με τραγικές συνέπειες στην εμπιστοσύνη των πολιτών προς την Πολιτεία.
Υπάρχει μεγάλη απογοήτευση, πικρία και θυμός για αυτούς που μας οδήγησαν στη μεγαλύτερη οικονομική κρίση που βίωσε ποτέ ο τόπος. Για αυτούς που για χρόνια συμμετείχαν και έκρυβαν τα σκάνδαλα κάτω από το χαλί. Για αυτούς που έπαιρναν λανθασμένες αποφάσεις χωρίς λογοδοσία, που ξεγελούσαν, που έκλεβαν, που διάλυαν το σύστημα μας. Υπάρχει ακόμη μεγάλη απαξίωση προς όλο το πολιτικό σύστημα γενικότερα. Και όχι αδίκως.
Ως πολίτες κατανοούμε απόλυτα αυτή την αρνητική στάση. Το έχουμε πει πολλές φορές, όλοι μας έχουμε βιώσει στο πετσί μας την κρίση, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Ως άτομα όμως που ασχολούμαστε για χρόνια με τα κοινά και την πολιτική, οφείλουμε να έχουμε διαφορετική στάση. Έχουμε υποχρέωση, η οποία βαραίνει τους ώμους κυρίως της νέας γενιάς πολιτικών, να αντικρούσουμε τον δικαιολογημένο αρνητισμό με τεκμηριωμένες εισηγήσεις, με νέο όραμα για ένα καλύτερο αύριο, με την αισιοδοξία ότι υπάρχει προοπτική σε αυτό τον τόπο, παρόλα τα λάθη και τις παραλείψεις μας.
Αυτός ο τόπος δεν έχει ανάγκη από άλλα ευχολόγια, λαϊκισμούς και κούφια συνθήματα, με τα οποία μπούχτισε όλα αυτά τα χρόνια. Οι πολίτες πλέον αναζητούν πολιτικούς που θα τους πούνε την αλήθεια κατάματα όσο πικρή και εάν είναι. Τουλάχιστον με αυτό τον τρόπο δεν θα έχουν υπέρμετρες προσδοκίες. Αναζητούν πολιτικούς που θα έχουν συνέπεια και αξιοπιστία στο λόγο τους, τουλάχιστον με αυτό τον τρόπο θα ξέρουν ποιον να εμπιστευτούν. Αναζητούν πολιτικούς που θα έχουν την κατάρτιση και την πολιτική προπαίδεια την κρίσιμη στιγμή να πάρουν δύσκολες αλλά χρήσιμες για τον τόπο αποφάσεις. Τουλάχιστον, με αυτόν τον τρόπο θα έχουν μια ελπίδα ότι καλύτερες μέρες μπορούν να έρθουν.
Πάνω από όλα, οι πολίτες αναζητούν πολιτικούς που θα έχουν την τόλμη και τη βούληση να σπάσουν τα κατεστημένα που ταλανίζουν για δεκαετίες τη χώρα μας. Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την αλλαγή της νοοτροπίας που είναι βαθιά ριζωμένη μέσα μας. Δεν είναι εύκολο εγχείρημα. Πρέπει να «πειράξεις» κεκτημένα δεκαετιών, πρέπει να υποστείς πολιτικό κόστος, πρέπει να σπάσεις αυγά. Η ομελέτα δεν γίνεται από μόνη της!
Ως νέα γενιά πολιτικών έχουμε περισσότερο την ευθύνη να πείσουμε τους πολίτες, και ιδιαίτερα τη νέα γενιά, ότι όλα αυτά που αναμένουν από εμάς μπορούν να γίνουν πράξη. Έχουμε την υποχρέωση να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους μέσα από έργα και όχι λόγια. Με τεκμηρίωση, με συνέπεια, με σοβαρότητα, με δουλειά! Το μεγαλύτερο στοίχημα που έχει να κερδίσει ένας πολιτικός με τους πολίτες, είναι αυτό της αξιοπιστίας. Είναι ο παράγοντας που αργά αλλά σταθερά μας οδηγεί έξω από την κρίση. Είναι ο παράγοντας που μας δίνει τη δυνατότητα να διεκδικήσουμε μια βιώσιμη λύση στο κυπριακό. Είναι ο μόνος παράγοντας που μπορεί να αποκαταστήσει τη χαμένη εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους πολιτικούς και την πολιτική. Για εμένα προσωπικά, είναι ένα στοίχημα που σκοπεύω να κερδίζω.
Γράφει: Σάβια Όρφανίδου
