Αν το πάρουμε δε και επί του ποδοσφαιρικότερου (για να γίνει λιανό ακόμα και σε κάποιους με πολιτικό επίπεδο φούρπου), γιατί να μη φτιάξουμε και ένα πρωτάθλημα στο οποίο να παίζουν μόνο το Αποέλ, η Ανόρθωση, η Ομόνοια, ο Απόλλωνας και η Αέλ; Οι υπόλοιποι ας βάλουν λουκέτο, αφού δεν έχουν πολύ κόσμο!
Η κεντρική ιδέα –> Αλλαγή του εκλογικού μέτρου.
Εμπνευστής –> Αβέρωφ Νεοφύτου.
Υποστηρικτής –> Άντρος Κυπριανού.
Στόχος –> Εξαφάνιση των μικρών κομμάτων.
Κέρδος –> Κρατική χορηγία.
Απώτερο όφελος –> Η πολιτική επικράτηση των μεγάλων.
Αυτό περίπου είναι σε τηλεγραφικές γραμμές το σκηνικό που έχουν στήσει οι δύο μεγάλοι (ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ) και που θέλουν να οδηγήσουν την πολιτική ζωή του τόπου 7 μόλις μήνες πριν τις Βουλευτικές Εκλογές. Εμπνευστής του συγκεκριμένου σκηνικού δεν είναι άλλος από τον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, ο οποίος έχει προφανώς αναγάγει σε υπέρ πάντων αγώνα τον αφανισμό του οποιουδήποτε μικρού κόμματος από την πολιτική ζωή.
Η επιχειρηματολογία όσων υποστηρίζουν την εδώ και τώρα αλλαγή του εκλογικού νόμου και την υιοθέτηση μέτρου (του 4% ή 5%, ακόμη είναι υπό παζάρεμα) είναι τουλάχιστον γραφική. Θα πρέπει να αποφεύγονται, λέει, φαινόμενα λαϊκισμού! Αυτό τώρα το λέει ποιος; Ο ΔΗΣΥ; Που διατηρεί στις τάξεις της κοινοβουλευτικής του ομάδας ..εξέχουσες προσωπικότητες εγνωσμένου κύρους, τύπου Αντρέας Θεμιστοκλέους, Αντρέας Κυπριανού, Ευθύμιος Δίπλαρος, Ρίκκος Μαππουρίδης κ.α.;;;
“Σε όλη την υπόλοιπη Ε.Ε. το ποσοστό εισδοχής στη Βουλή είναι ψηλότερο“, λένε. Και μπορείτε σας παρακαλώ να μου πείτε ΜΙΑ μόνο άλλη χώρα της Ε.Ε. που να έχει το δικό μας προεδρικό σύστημα; Μία, όχι δύο. Υπάρχει λόγος που έχουν ψηλό εκλογικό μέτρο στις άλλες χώρες, κύριοι κι αυτός δεν είναι άλλος από το ότι αν δεν το είχαν, δεν θα είχαν καν Κυβέρνηση ή θα χρειάζονταν κάθε 2 μήνες εκλογές! Έτσι λειτουργεί το κοινοβουλευτικό σύστημα διακυβέρνησης. Δυστυχώς, στη δική μας περίπτωση με το απαρχαιωμένο αποικιοκρατικής έμπνευσης σύστημα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει απόλυτη εξουσία για 5 χρόνια, ανεξάρτητα αν έχει πλειοψηφία ή όχι στη Βουλή. Νομίζω ότι κι ένα μικρό παιδάκι μπορεί να αντιληφθεί τη διαφορά.
“Δεν είναι δυνατό να έχουμε προσωποπαγή κόμματα, τα οποία μάλιστα να έχουν δυσανάλογα μεγάλη προβολή από τα ΜΜΕ“. Συγγνώμη, τώρα αυτό είναι σοβαρό πολιτικό επιχείρημα; Το αν είναι προσωποπαγές ένα κόμμα ή όχι δεν αφορά κανέναν άλλο, παρά μόνο τα Μέλη του! Ούτε εμείς συμφωνούμε με το ότι π.χ. στο ΑΚΕΛ απαγορεύεται η χρήση κινητών σε συνεδρίες ανώτατων οργάνων, αλλά δεν το κάνουμε θέμα, εφόσον είναι κάτι καθαρά εσωκομματικό. Όσο για την προβολή, εδώ γελάει και το παρδαλό κατσίκι. Μιλούν για δυσανάλογη προβολή στα ΜΜΕ οι δύο μεγάλοι; Που έχουν δικές τους εφημερίδες, δικούς τους ραδιοσταθμούς, δικά τους κανάλια και “ιδιαίτερες προσβάσεις” στα μεγάλα ΜΜΕ (σε σημείου που αποστέλλουν και ειδικές λίστες για το ποιους δικούς τους να προβάλουν και ποιους όχι);;
“Εφόσον τα μικρά κόμματα δεν απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης του κοινού, σημαίνει ότι δεν έχουν θέση στη Βουλή“. Καλά, η συγκεκριμένη αντίληψη περί δημοκρατίας μου δημιουργεί τεράστια ρίγη συγκίνησης. Με το ίδιο σκεπτικό, γιατί να συμμετέχουν στο Ευρωκοινοβούλιο μικρές χώρες όπως η Κύπρος, η Μάλτα και το Λουξεμβούργο; Να συμμετέχουν μόνοι οι 5-6 μεγάλοι και να αποφασίζουν μόνοι τους. Ακόμη, γιατί να δικαιούνται οι μικρές χώρες να έχουν δικαίωμα βέτο; Να έχει μόνο η Γαλλία, η Γερμανία και η Αγγλία!
Αν το πάρουμε δε και επί του ποδοσφαιρικότερου (για να γίνει λιανό ακόμα και σε κάποιους με πολιτικό επίπεδο φούρπου), γιατί να μη φτιάξουμε και ένα πρωτάθλημα στο οποίο να παίζουν μόνο το Αποέλ, η Ανόρθωση, η Ομόνοια, ο Απόλλωνας και η Αέλ; Οι υπόλοιποι ας βάλουν λουκέτο, αφού δεν έχουν πολύ κόσμο! Η δημοκρατία, που γεννήθηκε στη αρχαία Ελλάδα, την οποία ορισμένοι θυμάστε μόνο όταν πλησιάζουν εκλογές, προϋποθέτει ακριβώς το σεβασμό στην αντίθετη άποψη ακόμη και αυτού με το μικρότερο πολιτικό ανάστημα.
Ο θεωρητικός της Γαλλικής Επανάστασης και Διαφωτισμού, Βολταίρος, είχε πει το περιβόητο Διαφωνώ μέχρι θανάτου με όσα λες, όμως θα υπερασπισθώ μέχρι θανάτου το να έχεις το δικαίωμα να το λες. Προφανώς, για κάποιους, ευρύτερες έννοιες δημοκρατίας, ισοπολιτείας και σεβασμού στην αντιπροσωπευτικότητα είναι ψιλά γράμματα. Η απλή ανόθευτη αναλογική είναι η μοναδική επιλογή για μια καθ’ όλα αντιπροσωπευτικά δημοκρατική Βουλή. Σε διαφορετική περίπτωση, και ειδικά μάλιστα παραμονές εκλογών, δεν θα μιλούμε για τίποτε άλλο παρά για πολιτική ξεδιαντροπιά, κυνισμό κι αναίδεια!
Γράφει: Βίκτωρας Κουντούρης
