Ποίηση αντί προλόγου.
«Αν αποσυνθέσεις την Κύπρο,
στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια τράπεζα,
ένας δικηγόρος, μια οικογένεια, κι ένας κουμπάρος.
Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.»
Η έκπληξη.
Έχουν οι δικαστές παιδιά και συγγενολόι δικηγόρους; Έλα! Δεν το πιστεύω! Και δουλεύουν σε δικηγορικά γραφεία; Έλα! Δεν το πιστεύω; (δις) Μα δουλεύουν και στου κύριου Πόλυ; Έλα! Δεν το πιστεύω! (τρις) Και δικάζουν οι δικαστές μας υποθέσεις συγγενών τους; Ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι (που θα έλεγε και η Ζουμπουλία).
Εντάξει. Έπεσα από τα σύννεφα για σήμερα. Φτάνει. Πεφτωσυννεφάκης κι εγώ. Μια από τις μάστιγες του Facebook.
Λοιπόν. Στο θέμα μας.
Η δικαιοσύνη.
Τυφλή. Κουτσή. Στραβή. Κι ανάποδη. Εντάξει, να μην υπερβάλλω. Όχι με όλους.
Τυφλή όταν θέλει. Με όποιον θέλει. Κατά τα άλλα, τα μάτια ορθάνοιχτα! Έτσι, να βλέπει ποιον έχει απέναντι.
Ας πούμε αν έκλεψες ένα χαλούμι από ράφι υπεραγοράς, γιατί δεν είχες να ταΐσεις το παιδί σου μες την κρίση. Εκεί τυφλή. Να σε ρίξει στη στενή. Είσαι κλέφτης. Να συμμορφωθείς κύριε.
Αν έκλεψες όμως π.χ. μερικά δις, αν χειραγωγούσες μετοχές, αν αγόραζες ομόλογα για να παίρνεις μίζες, αν έκλεισες 1-2 τράπεζες, αν ήσουν μπλεγμένος στο χρηματιστήριο… Αθώος. Και Κύριος. Με Κ Κεφαλαίο.
Ας πούμε, αν μες την κρίση πιέστηκες λίγο με τις κοινωνικές ασφαλίσεις…ΑΙΣΧΟΣ! Εγκληματία. Να μπεις φυλακή. Να συμμορφωθείς κύριε.
Τώρα αν είσαι Μεγαλοευεργέτης του Έθνους κι έχεις αφήσει ξεκρέμαστους στο εξωτερικό εκατοντάδες υπαλλήλους χωρίς ταμεία προνοίας, χωρίς μισθούς και χωρίς κοινωνικές ασφαλίσεις, θα σε βοηθήσει το κράτος. Να σταθείς στα πόδια σου. Να μείνεις Κύριος. Με τζετ, και Κ Κεφαλαίο.
Η εμπιστοσύνη.
Γι’ αυτό πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης στο νησί μας. Διότι λειτουργεί πάντα με γνώμονα το δίκαιο. Και το σωστό…And Justice for all που λέγαν κι οι Metallica.
Και πώς να μην έχεις άλλωστε εμπιστοσύνη όταν ευτυχήσαμε να έχουμε Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα το Ρίκκο Ερωτοκρίτου χάρη φυσικά στην προνοητικότητα του Προέδρου μας. Πριν αυτός μπει φυλακή βεβαίως-βεβαίως.
Πώς να μην έχεις εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη του τόπου, όταν αυτής ηγείται για 6 χρόνια και βάλε, ο Υπουργός των επιτυχιών Ιωνάς Νικολάου! Ο πήχης μπήκε ψηλά!
Πώς να μην έχεις εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη, όταν δικαστές και μεγαλοδικηγόροι είναι σφιχτοδεμένοι σαν μια γροθιά. Σαν μια οικογένεια. Για μισό. Οικογένεια. Όχι σαν. Μια οικογένεια. Εμπιστοσύνη!
Είναι δυνατόν να μην εμπιστευτώ το Σουπρίμ Κορτ της χώρας μου, όταν μόνο αυτό κατάλαβε ότι στον πάτο μας οδήγησαν τα τσεκκούθκια των μεταναστών που ανέμιζε ο Κουλίας κι έτσι αθώωσε τράπεζες και τοπ μπάνκερς;
Και μην ακούσω ότι φταίει ο Πρόεδρος του Ανωτάτου επειδή η Τράπεζα έκανε εξωδικαστικό συμβιβασμό με τη θυγατέρα του για τα αξιόγραφα όταν ο ίδιος δίκαζε υποθέσεις της Τράπεζας; Τι σχέση έχει ο άνθρωπος με την κόρη του; Θα μας τρελάνετε;
Ο ξένος.
Κατά τα άλλα, σε ότι αφορά τη λύση του Κυπριακού ο πατριωτικός κορμός της χώρας, έσκιζε τα ιμάτια του στο άκουσα «ξένου δικαστή» γιατί πλήττεται η Εθνική μας κυριαρχία. Τρομάρα μας.
Τώρα που το σκέφτομαι, άστε το καλύτερα. Ικανούς μας έχω, να τον κάνουν και το ξένο δικαστή, μυρωδικό koumbaro.
Υστερόγραφο.
Μα το Holy AMG του Κύκκου, αν ξανακούσω για τη γυναίκα του Καίσαρα θα πηδηχτώ από το παράθυρο. Καλό είναι να το χωνέψουμε. Μήτε η γυναίκα τους μήτε και ο Καίσαρας είναι ή φαίνονται τίμιοι. Όλοι τα ήξεραν. Απλά συγκρούστηκαν τώρα τα φέουδα και βγήκε η σάπια αλήθεια στη φόρα.
Ο αδερφός. Ο γιος. Ο κουμπάρος. Ο βαφτιστικός. Ο σύγαμπρος. Ο πατέρας. Ο παππούς. Ο συμπέθερος. H διαπλοκή. Η διαφθορά. Το μέσον. Αυτή είναι η ιστορία μας.
Κι αν δεν ξυπνήσουμε, θα συνεχίσει να είναι και η τραγωδία μας.
