«Αγάπη! Το εκλογικό μου βιβλιάριο!». Σαν τρελός έτρεχα να το βρω. Με κοίταξε περίεργα. «Τι να το κάνεις;» με ρωτά. «Έχουμε δημοψήφισμα» της λέω!
Τι να κάνω κι εγώ ο δύσμοιρος; Με όλα αυτά που άκουγα, ήμουν σχεδόν βέβαιος. Ούτε την τηλεόραση δεν τόλμησα να ανοίξω. Να πω το ήμαρτον μου, είχα ένα φόβο μήπως πετύχω τον Τάσσο πάλι σε διάγγελμα. Είναι κι αυτά τα τεράστια ΟΧΙ που έχει βάλει σχεδόν παντού ένας άγνωστος Υποψήφιος του ΔΗΚΟ οπόταν δικαιολογημένα, λαμβάνοντας υπόψη και το ακόλουθο σκηνικό, μπερδεύτηκα!
Ο Λιλλήκας ζητά Προεδρικές Εκλογές! Ακολουθούν σωρεία Συγκλητικών οι οποίοι απειλούν Θεούς και Δαίμονες μιλώντας για εφιάλτες, οπόταν έχω πλέον πειστεί ότι έχει βρεθεί λύση που προνοεί επιστροφή της Αμμοχώστου και παραχώρηση Λευκωσίας, Λεμεσού, Λάρνακας και Πάφου και Αγίας Νάπας!
Ο Ομήρου αναφέρεται σε θανάσιμους κινδύνους, τραγωδίες κι ο Περδίκης επικαλείται τα Θεία και την αντίστοιχη Φώτιση. Κάνω κι εγώ ζάπινγκ με την ελπίδα ότι βλέπω Πατάτες Αντιναχτές. Μάταια…
Ο Νικόλας φεύγει λέει από τη συγκυβέρνηση! Ούτε κεραστικό δεν θα προλάβουμε να φάμε. Αυτό πλέον δεν το λες σχέση, onenightstandτο λες. Δεν του αρέσουν ούτε τα χωριστά δημοψηφίσματα! Εκεί είναι που με έστειλε! Με το παρδόν δηλαδή άνθρωπε μου, αλλά το 2004 τι ακριβώς απεδέχθην ο αείμνηστος πατέρας σου; Θα συμφωνήσω ωστόσο μαζί σου: είμαστε οι πολλοί, να αποφασίσουμε για όλους. Επίσης εγώ επειδή είμαι πρόσφυγας με δύο παιδία που ΘΕΛΩ να έχουν την ευκαιρία να μεγαλώσουν στην Αμμόχωστο θα ψηφίσω για 4. Σύμφωνοι;
Στο πιο πάνω σκηνικό προστέθηκαν και τα Ελληνικά κόμματα. Από το Σαμαρά που κάτι ψέλλισε, στο ΠΑΣΟΚ που δεν υπάρχει, στη Χρυσή Αυγή που βλέπει προδότες, στον Καμένο που θυμήθηκε τον Τάσσο, στο Σύριζα που βλέπουν προτεκτοράτα και το ΚΚΕ που βλέπει συνομοσπονδία. Ο μόνος λογικά που θα χάρηκε είναι ο Κωστάκης, ο οποίος θα ελπίζει σε ένα νέο Μπούργκενστοκ για να συνεχίζει να παίζει Playstation!
Στο σκηνικό καταγράφηκε μια απουσία μεγατόνων. Το Σχέδιο Αναν με τις 1000 σελίδες το είχε διαβάσει σε μια νύχτα και την επομένη έταζε λεφτά και σαμπάνιες στους πρόσφυγες για να το απορρίψουν. Τις συμφωνίες Χριστόφια-Ταλάτ τις έστειλε στον αγύριστο εντός 10 δευτερολέπτων. Το κοινό ανακοινωθέν, μια σελίδα κείμενο το μελετά ακόμα. Φυσικά οι «σκάλες» στις βάσεις είναι πολλές για να κακοφανιστούμε τώρα με τον Νίκο μας, έτσι Αρχιεπίσκοπε μου;
Εμφανίστηκε όμως μια άλλη παρέα που είδε την χρυσή ευκαιρία της εκδίκησης! Να πούμε ένα ΝΑΙ από τώρα να τελειώνουμε. Μα άμα είναι να πάμε σε διαπραγμάτευση με το ΝΑΙ στο χέρι κύριε Τορναρίτη μου, μπορώ να σας εγγυηθώ σήμερα για το τι θα μας μείνει στο τέλος στο χέρι!
Κάποιοι φρόντισαν στο σκηνικό να βάλουν και λίγο τρομακτικό Ανάν. Άλλωστε είναι σαν τα Jumbo: βρίσκεται παντού. Πριν στεγνώσει το μελάνι, άρχισε και το κλάμα για την Κυπριακή σημαία. Από τους ίδιους που ακουστά την έχουν και κυκλοφορούν μονίμως με αξεσουάρ την Ελληνική Σημαία! Λογικά είναι ώρα να θυμηθούμε το Ντε Σότο και το Χάνεϊ!
Γι’ αυτό σας λέω τρελάθηκα! Είναι όμως ακόμα κάτι που με τρελαίνει: δεν ικανοποιούνται, λέει, οι προϋποθέσεις για διάλογο! Μα καλοί μου άνθρωποι, εδώ υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να κάνουμε διάλογο όλοι οι πιο πάνω που είμαστε ένα Χάνεϊ του Πάντζιαρου, το σύνοικο στοιχείο μας πείραξε;
Υστερόγραφο
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και στο ανακοινωθέν έβαλε τον πήχη ψηλά. Αυτή τη φορά μπορεί να μην πέρασε από κάτω, για μετάλλιο όμως χλωμό το βλέπω! Ας ελπίσουμε ότι στην επόμενη φάση δεν θα τον εξαφανίσει εντελώς! Αλλά δεν είναι επί του παρόντος.
Από τη μια, δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι όσοι απορρίπτουν τα πάντα εκ προοιμίου κρυμμένοι πίσω από σωστά περιεχόμενα σε αναζήτηση περιεχομένου, επιθυμούν διχοτόμηση. Από την άλλη εκεί μας οδηγούν! Δεν μπορώ επίσης να μην επισημάνω ότι πριν καν αρχίσει ο διάλογος κάποιοι σπεύδουν να μας πείσουν για αποδοχή της όποιας λύσης ανεξαρτήτως αποτελέσματος.
Μπορώ μόνο να πω τι θέλω εγώ. Θέλω λύση! Όχι οποιαδήποτε λύση. Μια βιώσιμη λύση. Δεν είμαι ενδοτικός. Δεν είμαι προδότης. Δεν είμαι νενέκος. Αλλά θέλω λύση! Μια λύση που μπορεί μεν να είναι προϊόν ενός οδυνηρού συμβιβασμού, αλλά αν επανενώνει τη πατρίδα και το λαό μας, να είστε βέβαιοι ότι την οδύνη θα σβήσει σύντομα η ελπίδα και η προοπτική για ένα πραγματικά καλύτερο μέλλον!
Γράφει: Λεόντιος Φιλοθέου
