Ανακοινώθηκε δια στόματος Ντράγκι και μάλιστα απο την Κύπρο το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης 1,1 τρις Ευρώ για καταπολέμηση του αποπληθωρισμού και τόνωση της ζήτησης.
Πολύ φοβάμαι όμως ότι το μέτρο αυτό έρχεται πολύ αργά για την Ευρώπη αλλά και για τη Κύπρο (όταν θα μπορεί να συμμετάσχει). Αν και ο “ταλαντούχος κύριος Ντράγκι” έκανε προσπάθειες για να τυπώσει χρήμα έβρισκε πάντα απέναντι του τη Γερμανία. Τελικός συμβιβασμός ήταν μετά απο αρκετούς μήνες συζητήσεων να ανακοινωθεί το QE αλλά το ρίσκο να μεταφερθεί στις τοπικές κεντρικές τράπεζες κατα 80%. Με αυτό το τροπό αποφεύγει η ΕΚΤ να γίνει “σκουπιδοσυλλέκτης ομολόγων“ όπως είχε προειδοποιήσει η Γερμανία.
Ειδικότερα για τη Κύπρο, όταν θα μπορεί να συμμετέχει, προβλέπω ότι δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα στη πραγματική οικονομία αφού στην ουσία δεν υπάρχουν αρκετές βιώσιμες επιχειρήσεις για να χρηματοδοτηθούν και να δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Ο λόγος ειναι ο υπερδανεισμός των κυπριακών επιχειρήσεων σε 152% του ΑΕΠ. Ο μέσος όρος της Ευρωζώνης είναι 45%. Ακόμη και οι βιώσιμες επιχειρήσεις θα δυσκολευτούν να τα καταφέρουν μεσα σε ένα περιβάλλον με ψηλή ανεργία και χαμηλή ζήτηση. Το πρόβλημα άλλωστε στη Κύπρο δεν ειναι οτι δεν υπάρχει ρευστότητα πλεόν στις τράπεζες αλλά στο ότι δεν υπάρχει ζήτηση για δανεισμό αλλά και η προσφορά νέων βιώσιμων επιχειρήσεων για χρηματοδότηση είναι μηδαμινή. Αυτό ειναι και το αποτέλεσμα των καταστροφικών αποφάσεων του Eurogroup πριν απο δύο χρόνια.
Αυτό που έχει επιτύχει το QΕ, έστω και αν δεν έχει ακομη τεθεί σε εφαρμόγη, ειναι η υποτίμηση του Ευρώ σε σχέση με την Αγγλική στερλίνα και το Αμερικανικό δολλάριο κάνοντας τα ευρωπαϊκά προϊόντα και υπηρεσίες πιο φθήνα. Για την Κύπρο ειναι σίγουρα θετικό για τον τουρισμό απο την Αγγλία αλλά δυστυχώς μεγάλο μέρος αυτης της θετικής υποτίμησης χάνεται απο την ανατίμηση του Ευρώ σε σχέση με το Ρωσσικό ρουβλί, μειώνοντας τις κρατήσεις απο την μεγάλη αυτή αγορά.
Πρεπει να παρατηρήσω ότι το προβλημα που αντιμετωπιζουμε στη ζώνη του ευρώ είναι δομικό. Παρατηρούμε το έξης παράδοξο, ένα κοινό νόμισμα με 18 ανόμοιες χρηματοπιστωτικές διαβαθμίσεις χωρών. Για παράδειγμα η Γερμανία, μια καθαρά εξαγωγική χώρα, επωφελείται από το ευρώ, επειδή είναι υποτιμημένο σε σχέση με το αν είχε ως νόμισμα το μάρκο. Ο λόγος είναι ότι το ευρώ αντανακλά στην αξία του όλες τις οικονομίες της Ευρωζώνης και γι’αυτό είναι και πιο φτηνό από το μάρκο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η Γερμανία να επωφελείται στις εξαγωγές της γιατί είναι πιο φθηνές και πιο δελεαστικές με αποτέλεσμα η χώρα αυτή να έχει δημοσιονομικά πλεονάσματα. Το QE έκανε το Ευρώ ακόμη φθηνότερο ενισχύοντας ακόμη περισσότερο τις γερμανικές εξαγωγές.
Αποδυναμωμένο Ευρώ – Αυτο επιβεβαιώνεται στο γεγονός οτι κατέγραψαν ρεκόρ οι εξαγωγές στη Γερμανία το 2014, επιτυγχάνοντας το μεγαλύτερο εμπορικό ισοζύγιο που είχαν ποτέ, σύμφωνα με τα στοιχεία της ομοσπονδιακής στατιστικής υπηρεσίας της χώρας. Η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης εξήγαγε τον περασμένο χρόνο εμπορεύματα αξίας €1.134 τρις, καταγράφοντας πλεόνασμα στο εμπορικό ισοζύγιο ύψους €217 δις.
Υπολογίζεται από το German Institute for Macroeconomics και απο την καθηγητή Gustav Horn οτι το πραγματικό κέρδος απο την υποτίμηση του Ευρώ για τις γερμανικές εξαγωγές είναι 50 δισεκατομύρια Ευρώ,η 2% του Γερμανικου ΑΕΠ !!!
Γράφει: Χάρης Σταυρινίδης
