Λίγες μέρες πριν την τρίτη και καθοριστική ψηφοφορία στη Βουλή των Ελλήνων για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, βρεθήκαμε στην Ελλάδα, όπου είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με αρκετό κόσμο, να ακούσουμε και να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι μεγάλη μερίδα του κόσμου νιώθει έντονα προδομένη και απογοητευμένη.
Ενόσω ο Αντώνης Σαμαράς έκανε τις δικές του διαβουλεύσεις για εξασφάλιση των δώδεκα ζητούμενων ψήφων για την εκλογή Προέδρου, ο κόσμος έκανε τα δικά του σενάρια. Αρκετοί προέβλεπαν εκλογές και επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ οι πιο συντηρητικοί πίστευαν ότι έστω και την υστάτη ο Σαμαράς με τις ψήφους των ανεξάρτητων ή της Χρυσής Αυγής, θα εξασφάλιζε τις 180 ψήφους στη Βουλή. Άλλοι εξέφραζαν την αγανάκτηση τους που για ακόμη μια φορά η Κυβέρνηση δεν θα εξαντλούσε τη θητεία της, με αποτέλεσμα να σέρνονται σε πρόωρες και για άλλους καθυστερημένες εκλογές.
Πολλοί ήταν επίσης αυτοί που κατηγορούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι αποτελεί μέρος του πολιτικού παιχνιδιού, μετά και τις επισκέψεις του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Αμερική και στον Πάπα. Άλλοι ανέμεναν με ενδιαφέρον την εξαγγελία ίδρυσης νέου κόμματος από τον Γιώργο Παπανδρέου, παρά τις τεράστιες και απεγνωσμένες προσπάθειες που κατέβαλε ο Ευάγγελος Βενιζέλος για να τον μεταπείσει.
Η πλειοψηφία όμως των συνομιλητών μας ήταν εντελώς αδιάφοροι για το ποιος θα εκλεγεί, αφού πιστεύουν ότι τίποτα δεν θα αλλάξει και θα συνεχίσουν να πληρώνουν τα δάνεια, το ενοίκιο, τα χρέη και τους αβάστακτους φόρους, τη στιγμή που άλλοι θα φοροδιαφεύγουν. Η πιστή εφαρμογή των μνημονίων οδηγεί τον ελληνικό λαό στην απαξίωση και το διχασμό. Όσο το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών θα μεγαλώνει, τόσο πιο πολύ ο κόσμος θα γυρίζει την πλάτη στην πολιτική. Ο λαός ζητά κάθαρση και απαιτεί από αυτούς που θα αναλάβουν να προτείνουν κάτι το διαφορετικό.
Η Ελλάδα άλλαξε, ο κόσμος της φαίνεται κουρασμένος και ζητά σταθερότητα, ασφάλεια και βεβαιότητα. Η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία και τον Πολιτισμό πρέπει να ανακάμψει και να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή. Οι άνθρωποι του Πολιτισμού, από τους οποίους ο κόσμος αναμένει πολλά, δυστυχώς δεν βγήκαν ακόμα μπροστά για να δώσουν ένα μήνυμα ελπίδας. Σίγουρα και αυτοί είναι απογοητευμένοι από τους τροϊκανούς τεχνοκράτες και τους συνεργάτες τους, οι οποίοι δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι ο Πολιτισμός είναι ριζωμένος στην ψυχή του κάθε Έλληνα.
Οι επικείμενες εκλογές στην Ελλάδα βρίσκουν τους πολίτες σε δίλημμα. Αυτό που τους απασχολεί είναι η επιλογή μεταξύ του ώριμου αλλά πεπαλαιωμένου για κάποιους ή του νέου και του αγνώστου για άλλους. Ο κόσμος ζητά όπως αυτοί που θα κερδίσουν τις εκλογές να μην συνεχίσουν από εκεί που έμειναν οι προηγούμενοι, να προτάξουν κάτι το διαφορετικό τόσο σε λόγο όσο και θεματολογία και να ασχοληθούν με τα κοινωνικά προβλήματα που τους προκάλεσε η οικονομική κρίση.
Το ότι οι βουλευτές αποφάσισαν με την ψήφο τους να πάνε σε εκλογές, αυτό αποτελεί συνταγματικό και δημοκρατικό τους δικαίωμα και ο λαός με δημοκρατικό τρόπο θα εκλέξει τους εκπροσώπους του που θα σχηματίσουν τη νέα ελληνική κυβέρνηση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αυτή που νοσεί σε θέματα δημοκρατίας, αφού επιβάλλει μνημόνια και απαιτεί πιστή εφαρμογή τους με όλα τα συνεπακόλουθα στον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό.
Γράφει: Άντρος Γ. Καραγιάννης
Δήμαρχος Δερύνειας
