Aφορμή για τη συγγραφή αυτού του άρθρου αποτέλεσε το διεθνές συνέδριο Τοπικών Αρχών με θέμα την αλληλεγγύη προς τον παλαιστινιακό λαό, που έλαβε χώρα στη Ραμάλα, στη Δυτική Όχθη.
H θεματολογία του συνεδρίου αφορούσε τη διασφάλιση της σταθερότητας, της ασφάλειας και της ειρήνης, τόσο σε τοπικό, όσο και σε εθνικό επίπεδο.
Αρχή στο συνέδριο έκανε ο εκπρόσωπος της Νότιας Αφρικής με τα λόγια του αείμνηστου Νέλσον Μαντέλα: «Αν πραγματικά θέλεις να αλλάξεις κάποια πράγματα θα πρέπει να μάθεις να ακούς», ικανότητα την οποία ως εκλελεγμένοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση σίγουρα θα πρέπει να εφαρμόζουμε.
Καθώς τα προβλήματα στη Δυτική Όχθη είναι πληθώρα, οι τοπικοί άρχοντες αγωνίζονται να τα περιορίσουν και να φτιάξουν δρόμους και πεζοδρόμια, να περισυλλέξουν τα σκουπίδια, να απομακρύνουν τα εγκαταλειμμένα αυτοκίνητα και το πιο βασικό να τροφοδοτήσουν το κάθε νοικοκυριό με καθαρό νερό και ηλεκτρικό ρεύμα. Ο φωτισμός στους δρόμους και στα σπίτια είναι αδύνατος, το πόσιμο νερό λιγοστό και συχνά θολό, αφού οι Παλαιστίνιοι αναγκάζονται να αγοράσουν νερό από το Ισραήλ, το οποίο προέρχεται από πηγές στη Δυτική Όχθη.
Στην Παλαιστίνη, οι Τοπικές Αρχές συγκεντρώνουν αρκετές εξουσίες κι ως τοπικές κυβερνήσεις, που είναι, υπάγονται στο Υπουργείο Τοπικών Κυβερνήσεων. Οι παλαιστίνιοι τοπικοί άρχοντες δε διστάζουν να τα βάλουν με τον ισραηλινό στρατό, με τον οποίο δημιουργούνται προβλήματα, λόγω της συνεχούς παρακολούθησης και της ύπαρξης υψηλού τείχους, μήκους 774 χιλιομέτρων.
Επιπρόσθετα, η Δυτική Όχθη είναι χωρισμένη από τους Ισραηλίτες σε τρεις ζώνες με τους κατοίκους στη Ζώνη Γ΄ να υποβάλλονται στους πιο αυστηρούς ελέγχους. Στη Ραμάλα ενδεικτικά χρειάστηκαν δέκα χρόνια, για να παραχωρηθεί άδεια για τη δημιουργία νέου κοιμητηρίου. Πέραν των τρομερών προβλημάτων, που τους προκαλεί ο αποκλεισμός και ο εποικισμός, οι κάτοικοι στη Λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική Όχθη, αντιμετωπίζουν επίσης σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα. Όπως αποκάλυψε ένας παλαιστίνιος δήμαρχος, οι συνεχείς βομβαρδισμοί καταστρέφουν τις υποδομές και τη γεωργία, αφήνοντας πίσω ερημωμένες περιοχές, όμοιες με τον κρανίου τόπο που αφήνει πίσω της το χτύπημα μιας πυρηνικής βόμβας.
Παρόλες τις δυσκολίες, οι παλαιστίνιοι συνάδελφοι προσπαθούν, μέσω διδυμοποιήσεων και συνεργασιών, να αναπτύξουν φιλικές σχέσεις με άλλες χώρες, για ανταλλαγή εμπειριών στους τομείς της ανάπτυξης, της ανθρωπιστικής βοήθειας, του πολιτισμού και των υπηρεσιών. Ως φιλειρηνικός λαός που είναι, ζητούν ισότητα και αντιτίθενται στην άσκηση βίας και τρομοκρατίας. Γι’ αυτό το λόγο οι παλαιστινιακές Τοπικές Αρχές δίνουν το άπαν των δυνάμεων τους, για να νιώθουν ασφαλείς οι δημότες, να έχουν εργασία και να απολαμβάνουν όσο το δυνατό πιο πολύ κοινωνικό κράτος και σύστημα υγείας. Αυτό που επιζητούν είναι ειρήνη τόσο στην πατρίδα τους, όσο και σ’ ολόκληρο τον κόσμο, έτσι όπως ακριβώς το απέδωσε ο παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούτ Αμπάς : «Θέλουμε να κοιμόμαστε ήσυχοι με ασφάλεια στα σπίτια μας και να καλλιεργούμε άφοβα τα χωράφια μας».
Η ιστορία και η πραγματικότητα του παλαιστινιακού λαού συναντιέται συχνά με την ιστορία του κυπριακού λαού. Η ύπαρξη διαχωριστικού τείχους και συρματοπλέγματος, η παρουσία εποίκων, οι αυστηροί έλεγχοι στα οδοφράγματα, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η αμφισβήτηση του status quo προκαλούν αισθήματα ανασφάλειας και αναταραχής και στους δύο λαούς. Όσο υπάρχει κατοχή και μοιρασμένες περιοχές κάποιοι θα αδικούνται. Κι είναι σε αυτό το σημείο που έρχονται οι Τοπικές Αρχές ή οι τοπικές κυβερνήσεις, όπως είναι γνωστές σ΄άλλες χώρες, να συμβάλουν στη σταθερότητα, στην ασφάλεια και στην ειρήνη.
Επιστρέφοντας, τώρα, στη δική μας χώρα, είναι ξεκάθαρο πως για να καταφέρουμε να προσφέρουμε καλύτερες υπηρεσίες στους δημότες μας και να τους κρατήσουμε στη γη μας, χρειαζόμαστε τη στήριξη της κεντρικής κυβέρνησης αλλά και την αυξημένη εμπιστοσύνη των πολιτών καθώς η ηρεμία και η σταθερότητα που προάγει κι εξασφαλίζει η τοπική αυτοδιοίκηση, θα αποτελέσουν καταλυτικό παράγοντα για την επίτευξη της πολυπόθητης λύσης του Κυπριακού.
Γράφει: Άντρος Γ. Καραγιάννης
Δήμαρχος Δερύνειας
