Σε μια δήλωση άκρως αποκαλυπτική των πραγματικών του αντιλήψεων στο Κυπριακό, ο Γ. Λιλλήκας κάλεσε σε «αποδόμηση» της θετικής εικόνας που έχει μέσα στην ελληνοκυπριακή κοινότητα ο τουρκοκύπριος ηγέτης Μ. Ακιντζί.
Με άλλα λόγια, κάλεσε όλους να γίνουν μέρος της συστηματικής προσπάθειάς του να απαξιώσει στα μάτια των Ελληνοκυπρίων τον ηγέτη της κοινότητας με την οποία συνομιλούμε για να καταλήξουμε σε έναν έντιμο συμβιβασμό και να οικοδομήσουμε ένα κοινό μέλλον για μας και τα παιδιά μας.
Η εκστρατεία αποδόμησης-απαξίωσης του Ακιντζί, υπηρετείται με μέθοδο και συνέπεια από συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις και μέσα ενημέρωσης, διότι η ανάδειξη του Ακιντζί στην ηγεσία των τουρκοκυπρίων απειλεί να ανατρέψει τη στασιμότητα και το αδιέξοδο στο Κυπριακό. Στο πρόσωπο του Ακιντζί, που έχει μια μακρά πολιτική πορεία με κυπροκεντρικές, ενίοτε και αντικατοχικές, προσεγγίσεις, η μεγάλη πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων βλέπει επιτέλους έναν έντιμο συνομιλητή με τον οποίο υπάρχουν βάσιμες ελπίδες ότι μπορεί να υπάρξει επανένωση του τόπου στο πλαίσιο μιας ισχυρής ομοσπονδίας. Η παρουσία Ακιντζί έχει αναπτερώσει την αισιοδοξία, με τη μεγάλη πλειοψηφία να αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας για λύση και ότι είναι εφικτό αυτή η προσπάθεια να καταλήξει σε συμφωνία. Σε αντιδιαστολή με την πολύ αρνητική εικόνα της Τουρκίας, η εικόνα του Ακιντζί είναι θετική όσο κανενός άλλου Τουρκοκύπριου ηγέτη στο παρελθόν.
Τα νέα αυτά δεδομένα, που επηρεάζουν θετικά γενικότερες αντιλήψεις, ανησυχίες και προσδοκίες των Ελληνοκυπρίων, έχουν αναστατώσει όσους υποστηρίζουν, αν και αποφεύγουν να το δηλώσουν δημόσια, το στάτους κβο. Όσους εμμέσως ή ευθέως απορρίπτουν και τη λύση ομοσπονδίας και την ειρηνευτική διαδικασία, προτείνοντας ουσιαστικά ένα νέο μακροχρόνιο «αγώνα» ανοικτού τέλους, σε μετωπική σύγκρουση με την ΕΕ και τη διεθνή κοινότητα και με μόνο όπλο το «δίκαιο μας».
Η αποδόμηση του Ακιντζί, που με τις θέσεις του στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων έχει προκαλέσει το μένος των ακραίων της κοινότητάς του, θα οδηγούσε (ξανά) σε ένα κλίμα απόλυτης απαισιοδοξίας και δυσπιστίας. Οι προσδοκίες αλλά και η διάθεση για επανένωση και λύση ομοσπονδίας θα διαλύοντα επ΄ αόριστον, η απογοήτευση και απαξίωση για την πολιτική ζωή θα καθίσταντο κυρίαρχη τάση. Σε ένα κλίμα εσωστρέφειας, άρνησης και μιζέριας, κάποιοι νομίζουν ότι θα ευδοκιμούσε ο αδιέξοδος και συγκρουσιακός πολιτικός τους λόγος, πάνω στον οποίο έχουν κτίσει τις πολιτικές τους καριέρες. Αρχικά προσπάθησαν να εμφανίσουν τον Ακιντζί ως αναρμόδιο να διαπραγματευτεί, κατόπιν ως ανδρείκελο της Άγκυρας, τελευταία ως πρωταγωνιστή διχοτομικών προσεγγίσεων. Αυτή η παράσταση θα συνεχιστεί και θα κλιμακώνεται.
Οι δυνάμεις που στηρίζουν την ειρηνευτική διαδικασία και πιστεύουν ότι πλησιάζει η ώρα για έναν έντιμο συμβιβασμό από τον οποίο θα κερδίζουν όλοι οι πολίτες, και οι δύο κοινότητες αλλά και η Κύπρος συνολικά, οφείλουν να διαφυλάξουν την εικόνα και το κύρος του Μ. Ακιντζί. Πρώτα και κύρια διότι με την πολιτική του διαδρομή αλλά και με τη στάση του στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αξίζει τον σεβασμό και την εκτίμησή μας. Κατά δεύτερο, διότι αν «σκοτώσουμε» πολιτικά και ηθικά τον με διαφορά καλύτερο συνομιλητή που είχαμε μέχρι σήμερα, τι ακριβώς νομίζουμε ότι θα έχουμε ως διάδοχη κατάσταση; Μήπως προτιμούμε ένα ηγέτη με απόψεις «γκρίζων λύκων»; Ή έχουμε την αφέλεια να πιστεύουμε ότι μπορεί να προκύψει στην ηγεσία των τουρκοκυπρίων ένας ηγέτης που θα εκφράζει τις ελληνοκυπριακές απόψεις;
Όχι, δεν είμαστε ούτε αφελείς, ούτε διατεθειμένοι να υπηρετήσουμε τη στρατηγική ενός επ΄ αόριστον νέου μακροχρόνιου όπως τον οραματίζονται ορισμένοι. Είμαστε έτοιμοι για έναν έντιμο συμβιβασμό, στηρίζουμε την προσπάθεια των δύο ηγετών, αναγνωρίζουμε τις δυσκολίες, ξέρουμε ότι υπάρχει ακόμη δρόμος, ότι δεν έχουμε συμφωνία λύσης, όμως ελπίζουμε και προσδοκούμε να μας δοθεί η δυνατότητα να οικοδομήσουμε μια κοινή πατρίδα. Να αποδομήσουμε το στάτους κβο (διχοτόμηση). Η παρουσία του Μ. Ακιντζί αποτελεί παράγοντας ελπίδας και αισιοδοξίας.
Γράφει: Βασίλης Πρωτοπαπάς
