Σήμερα συμπληρώνονται 60 ημέρες από την απόφαση της 25ης Μαρτίου. Η κυβέρνηση ψάχνει τα πόδια της, η Tράπεζα Kύπρου δεν έχει ακόμη σωθεί, οι επιχειρήσεις είναι σε ασφυξία.
Η Κύπρος εξακολουθεί να κινείται επάνω στο σκοινί του τρόμου. Η Νέα Τράπεζα Κύπρου, γεννήθηκε, όμως μπήκε απευθείας στην Eντατική. Όταν ο ίδιος ο Υπουργός Οικονομικών ακόμη δεν μπορεί να πει βεβαιότητα ότι έχει σωθεί η Τραπεζα Κύπρου, για ποια αναπτυξιακά μέτρα μιλά η κυβέρνηση ότι ετοιμάζει; Ανάπτυξη χωρίς τραπεζικό σύστημα πως θα γίνει;
Ότι η Τράπεζα Κύπρου ακόμη δεν έχει σωθεί το αποδεικνύει και το γεγονός ότι δεν αποδεσμεύεται το 30% των χρημάτων που υποτίθεται ότι δεν θα κουρευτούν. Την ίδια ώρα η εξεύρεση του προσώπου που θα γίνει ο καπετάνιος της Τράπεζας και θα την βγάλει από την φουρτούνα, εξελίσσεται σε σαπουνόπερα.
Ο χρόνος περνά και κανείς δεν μοιάζει έτοιμος να πάρει την καυτή πατάτα. Και ήδη ακούγονται φωνές για συμφέροντα. Ακόμη και αυτήν την ώρα! Το γεγονός αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να προχωρήσει σχέδιο εθελουσίας αποχώρησης εργαζομένων. Τουλάχιστον ένα 20% με 25% των εργαζομένων θα πρέπει να αποχωρήσουν.
Τα διατάγματα αρχίζουν και δημιουργούν πλέον περισσότερα προβλήματα. Εδώ και 3 βδομάδες υπάρχει στασιμότητα. Ακόμη λογαριασμό δεν μπορεί να ανοίξει κάποιος. Εταιρείες που πριν την 25η Μαρτίου ήταν καλοπληρωτές, κινδυνεύουν να μπουν στην μαύρη λίστα.
Η κυβέρνηση μοιάζει να είναι θεατής. Σαν να μην κρατά τις τύχες του τραπεζικού συστήματος στα χέρια της. Ακόμη και για τα ταμεία πρόνοιας, το κενό που αφήνει ακάλυπτο είναι μεγάλο.
Ο Ιούνιος είναι ο μήνας που παίζονται όλα. Και στο Προεδρικό το ξέρουν.
Παρακολουθούν τα γεγονότα και περιμένουν με κομμένη την ανάσα να κυλήσουν όλα ομαλά. Το χειρότερο όμως είναι ότι εάν δεν εξελιχθούν ομαλά, φαίνεται πως απλώς θα δεχθούν το μοιραίο...
Γράφει: Σωτήρης Παπαδόπουλος
