14 Αυγούστου 1974. Μια μέρα που μας πληγώνει. Μια μέρα που έμεινε χαραγμένη βαθιά στη μνήμη μας. Στη ψυχή μας. Ο Αύγουστος του 1974, με βρήκε να υπηρετώ τη στρατιωτική μου θητεία, στο χωριό Αγιος Συμεών της Καρπασιας.
Στις 14 Αυγούστου, όταν ξεκίνησε η δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής, βρισκόμουν σε ένα απομακρυσμένο φυλάκιο του τάγματος. Δυστυχώς, μετά την κατάρρευση του μετώπου, το τάγμα μας έκανε τη μεγάλη αναδίπλωση από την Καρπασία στις Αγγλισίδες, εγκαταλείποντας την Αμμόχωστο και αφήνοντας και εμάς μόνους, 10 στρατιώτες στο χωριό.
Τελικά, καταφέραμε με ένα μονοκάμπινο αυτοκίνητο Τουρκοκύπριου που βρισκόταν στον Άγιο Συμεών να εγκαταλείψουμε και εμείς μετά από πολλές ώρες το φυλάκιο και να φτάσουμε αργά το βράδυ μέσα στην Αμμόχωστο, πριν προχωρήσουμε για τις Αγγλισίδες όπου βρισκόταν το υπόλοιπο τάγμα.
Εκείνη τη μέρα, αντίκρισα για τελευταία φορά την αγαπημένη μου πόλη. Μόνο που δεν ήταν η Πόλη που εσφυζε από ζωή. Εκείνη τη μέρα, αντίκρισα μια πόλη άδεια, παραδομένη. Μια Πόλη, προδομένη.
Περάσαμε και έξω από το σπίτι μου. Δεν υπήρχε κανένας. Αυτή η τραγική εικόνα είναι μέσα μου χαραγμένη 45 χρόνια.
Στην προσφυγιά τα 19 χρόνια, έγιναν 64. 45 χρόνια όμως μετά, δεν το βάζουμε κάτω. Αντίθετα. Ο πόθος της επιστροφής μεγαλώνει μέρα με τη μέρα. Οι θύμισες της Πόλης μας, τα χρόνια που έζησα στις γειτονιές της Αμμοχώστου, η αγάπη που τρέφω για την Πόλη μας μου δίνουν τη δύναμη να συνεχίσουμε τον αγώνα της επιστροφής. #ΚαιΤώραΑμμόχωστος
Ο Δρ. Σίμος Ιωάννου είναι υποψήφιος Δήμαρχος Αμμοχώστου
