Άμεσες και έμμεσες παρεμβάσεις από την εκάστοτε εξουσία...
Τους κομματικούς μηχανισμούς, τη διοίκηση και άλλους, είναι οι αναχρονιστικές πρακτικές, που προσβάλλουν τους δημοκρατικούς μας θεσμούς και πλήττουν το κύρος και την αξιοπιστία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Το μόνο δε που κατορθώνουν είναι να εκθέτουν αυτούς που τις επιχειρούν.
Τελευταίως, τα κρούσματα παρεμβάσεων πληθαίνουν. Είναι έντονα και πολλές φορές προκλητικά. Δημοσιογράφοι και λειτουργοί του ΡΙΚ (παρά το κλίμα πιέσεων που επικρατεί) καταγγέλλουν ευθαρσώς περιστατικά απαξίωσης της δημοσιογραφικής δεοντολογίας και την απροκάλυπτη παρέμβαση του ιδίου του προέδρου του ΡΙΚ.
Η κατάσταση φαίνεται, να έχει φτάσει στο απροχώρητο και ούτε τα προσχήματα πλέον τηρούνται. Το επίπεδο των δελτίων ειδήσεων αποδεικνύει, του λόγου το αληθές. Ύστερα από καιρό, αποτελούν μια κακής ποιότητας ειδησεογραφία και πρόκληση για το σύγχρονο τηλεθεατή.
Ως γνωστόν, ο Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής του ΡΙΚ δρ Γρηγόρης Μαλλιώτης παραιτήθηκε για λόγους δεοντολογίας λόγω παρεμβάσεων στο δελτίο ειδήσεων του ΡΙΚ. Είχε το θάρρος την εντιμότητα και το ήθος να πει αυτολεξεί δημόσια: «Έχω καταγγελίες για παρεμβάσεις απευθείας στο προσωπικό του Ιδρύματος... Πιστεύω στην ανεξαρτησία των δημοσιογράφων και γι’ αυτό παραιτούμαι».
Ο Διευθυντής Ειδήσεων του ΡΙΚ Γιάννης Καρεκλάς επίσης αποκάλυψε στην κοινοβουλευτική επιτροπή εσωτερικών, της Βουλής ότι κατέχει φάκελο με παρεμβάσεις και ανέφερε ότι «κανένα κόμμα δεν εξαιρείται του κανόνος». Ο πρώην Γενικός Διευθυντής του ΡΙΚ Θέμης Θεμιστοκλέους έστειλε σχετική επιστολή για παρεμβάσεις στα δελτία ειδήσεων. Το μέλος του δ.σ. Θανάσης Τσώκος καταδίκασε με παρρησία και δημόσια την οποιαδήποτε προσπάθεια παρέμβασης στο έργο και την αποστολή των εργαζομένων του ΡΙΚ, από όπου και αν αυτή προέρχεται, διαχωρίζοντας έτσι τη θέση του.
Είναι απλή κοινοτυπία να λεχθεί ότι το ΡΙΚ οφείλει, να είναι αντικειμενικό και να λειτουργεί όπως στα ευνομούμενα κράτη, παρέχοντας αξιόπιστη ενημέρωση και αντικειμενική πληροφόρηση. Αφού οι πολίτες χρηματοδοτούν το ΡΙΚ, τούτο, θα πρέπει να λειτουργεί προς όφελος τους, δίνοντας πρόσθετη αξία στην κοινωνία, της πληροφορίας και όχι να αλλοιώνεται η αποστολή του προς όφελος αλλότριων συμφερόντων.
Οι αντιδεοντολογικές ενέργειες του ίδιου του προέδρου του ΡΙΚ, όχι μόνον αντιστρατεύονται βάναυσα τα καλώς νοούμενα συμφέροντα του Ιδρύματος, αλλά, πλήττουν και τους ίδιους τους δημοκρατικούς μας θεσμούς.
Ο πρόεδρος του ΡΙΚ ως θεματοφύλακας της ανεξαρτησίας και της αντικειμενικότητας του έργου του Ιδρύματος, καταχράται της εξουσίας που του παρέχεται και εκμεταλλευόμενος το αξίωμα του, συμπεριφέρεται ως απόλυτος ιδιοκτήτης ιδιωτικού σταθμού…
Ο νέος πρόεδρος του ΡΙΚ ως νεοφανής σωτήρας τώρα στο Ίδρυμα, έζησε από κοντά τις αλησμόνητες και άκρως αντιδημοκρατικές πρακτικές της δεκαετίας του ’80 στην ΕΡΤ, όπου κάθε έννοια δεοντολογίας και δημοκρατικής έκφρασης πνιγόταν στη γένεσή της. Παράδειγμα προς αποφυγή η συμπεριφορά των πειθήνιων οργάνων του ΠΑΣΟΚ που ανερυθρίαστα εισέβαλαν στην κρατική τηλεόραση ως άρπαγες το 1981 και διέλυσαν τα πάντα. Έτσι, θα έπρεπε να ήταν περισσότερο προσεκτικός στο σχεδιασμό της νέας αντίληψης -πολιτικά και κοινωνικά αποδεκτή- για αποτελεσματική λειτουργία των Μέσων.
Με πρόσχημα την αναδιάρθρωση και τον εκσυγχρονισμό του Ιδρύματος, ορισμένοι ορκισμένοι εχθροί του ΡΙΚ βρίσκουν την ευκαιρία σήμερα, να το πλήξουν ανεπανόρθωτα, συρρικνώνοντας τα προγράμματά του και ποδηγετώντας το έργο του σε ένα περιθωριακό ρόλο στο ραδιοτηλεοπτικό πεδίο της Κύπρου μας.
Μια και αναφερόμαστε στη δεοντολογία, τα στοιχεία που υποβλήθηκαν στην Επιτροπή Διερεύνησης για το Ασυμβίβαστο και αφορούν τον πρόεδρο του ΡΙΚ, η περίπτωση του οποίου αποτελεί φαινόμενο αναχρονιστικών πρακτικών, θα εξεταστούν μέχρι τέλος του μηνός, γιατί θα πρέπει, να υποβληθούν διευκρινιστικά στοιχεία σε μια τυπολατρική νομικίστικη διαδικασία διερεύνησης του ασυμβίβαστου… ενώ η σύγκρουση συμφερόντων βγάζει μάτι…
Η Αντιπολίτευση με τη στάση που τηρεί, αποδεικνύει για μια ακόμη φορά, ότι το μόνο που επιδιώκει είναι τα κομματικά οφέλη και όχι η παγίωση, της εύρυθμα λειτουργούσας δημοκρατίας μας…
Γράφει: Φοίβος Νικολαίδης