Τέσσερις μέρες πρίν από τη συνάντηση του οικονομικού φόρουμ στο Νταβός τον Γενάρη του 2017 η OXFAM (μη κυβερνητική οργάνωση ενάντια στη φτώχια) εξέδωσε την ετήσια της έκθεση αναφορικά με την κατανομή του πλούτου παγκόσμια.
Τίτλος της είναι: «Μια οικονομία για το 99%».
Σύμφωνα με αυτή την έκθεση, οι οκτώ πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη κατέχουν συνολικό πλούτο όσο το φτωχότερο 50% του παγκόσμιου πληθυσμού. Από το 2015 το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει περισσότερο πλούτο από ότι το 99% του παγκόσμιου πληθυσμού μαζί. Επτά στους 10 ανθρώπους παγκόσμια ζούν σε χώρες που είδαν την κοινωνική και οικονομική ανισότητα στη χώρα τους να αυξάνεται τα τελευταία χρόνια. Μεταξύ του 1988 και του 2011 τα εισοδήματα του φτωχότερου 10% του πληθυσμού αυξήθηκαν κατα μέσο όρο 65 δολάρια ανα άτομο, ενώ τα εισοδήματα του πλουσιότερου 1% του πληθυσμού αυξήθηκαν κατα μέσο όρο 11,800 δολάρια ανα άτομο. Αυξήθηκαν δηλαδή κατα 182 φορές. Μάλιστα τα τελευταία 30 χρόνια το μέσο εισόδημα ανα άτομο του φτωχότερου 50% του πληθυσμού στις ΗΠΑ δεν αυξήθηκε ούτε ένα σέντ. Την ίδια ώρα τα εισοδήματα του πλουσιότερου 1% αυξήθηκαν κατα 300% (από 428 200 δολάρια σε 1εκ 304χιλ 800 δολάρια).
Στην ΕΕ οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας και μνημονίων που επιβάλλονται στους λαούς της Ευρώπης είναι μέρος ακριβώς της ανελέητης επίθεσης των οικονομικών ελίτ ενάντια στο κοινωνικό κράτος και τους εργαζομένους. Μέσα από το σύμφωνο σταθερότητας και το ευρωπαϊκό εξάμηνο διευρύνονται οι ανισότητες και καταστρατηγούνται τα δικαιώματα των εργαζομένων, διαλύεται το κοινωνικό κράτος και ο κοινωνικός ιστός. Η κρίση αξιοποιείται για μεγιστοποίηση του κέρδους των επιχειρήσεων εις βάρος των εργαζομένων και ο πλούτος αναδιανέμεται άδικα.
Η έκθεση της OXFAM περιλαμβάνει και συμπεράσματα που κάθε άλλο είναι παρά καινούρια. Για παράδειγμα το συμπέρασμα πως ο πλούτος, όπως και η φτώχεια, ανακυκλώνονται. Είναι ξεκάθαρο πως οι τεράστιες κοινωνικές ανισότητες παράγονται μέσα από το ίδιο το σύστημα, με τα οικονομικά κατεστημένα να κρατούν τους λαούς στη φτώχεια. Συμπιέζοντας μισθούς και δικαιώματα, και δακτυλοδείχνοντας τους μετανάστες και τους άνεργους ως αιτία για την ένδεια, τα οικονομικά κατεστημένα δίνουν χώρο και στήριξη στον ρατσισμό, την ξενοφοβία και τον φασισμό. Και δυστυχώς εκεί που η Αριστερά είναι αδύναμη, τα φαινόμενα αυτά μεγαλώνουν και δυναμώνουν.
Στην Κύπρο ο δείκτης της εισοδηματικής ανισότητας αυξήθηκε κατα 5%. Το 2008 ήταν στο 29% τη στιγμή που στην υπόλοιπη Ε.Ε. βρισκόταν στο 31%. Σήμερα ο δείκτης αυτός έχει πάει στο 34%, με την εξέλιξη της ανισότητας στην Κύπρο να είναι η χειρότερη στην Ευρώπη και η χειρότερη από όλες τις χώρες που τους επιβλήθηκε μνημόνιο. Επίσης, το εισόδημα της εργασίας, τα τελευταία τρία χρόνια έχει μειωθεί κατά €1,6 δις δηλαδή περίπου κατά 20%. Την ίδια στιγμή τα κέρδη του κεφαλαίου παραμένουν το 2015 σταθερά ενώ το 2016 είχαν αύξηση κατά €200 εκ.
Αντίθετα τα δικαιώματα των εργαζομένων καταργούνται, μειώνονται οι μισθοί, και οι εργασιακές σχέσεις απορρυθμίζονται. Ως Κύπρος κατέχουμε την αρνητική πρωτιά με το ψηλότερο στην Ε.Ε ποσοστό υποαπασχολούμενων που αγγίζει το 9,2%. Η ανεργία παραμένει στο πολύ ψηλό 12% ενώ στους νέους κορυφώνεται στο 24%.
Ως ΕΕΑ/ΒΠΑ μέσα στο ευρωκοινοβούλιο παραμένουμε σταθεροί στις θέσεις μας ενάντια στη λιτότητα, στα μνημόνια και τον νεοφιλελευθερισμό. Παραμένουμε σταθεροί στις θέσεις μας υπέρ των δικαιωμάτων των εργαζομένων και της αλληλεγγύης των λαών. Συνεχίζουμε να παλεύουμε για ανατροπή των πολιτικών φτωχοποίησης του λαού και των εργαζομένων μέσα και έξω από το κοινοβούλιο. Συνεχίζουμε να παλεύουμε για κοινωνική δικαιοσύνη, για δίκαιη ανακατανομή του πλούτου, για κοινωνική πρόοδο και ευημερία.
Γράφει: Νεοκλής Συλικιώτης
