
Θεόρατα βράχια, γρανιτένιες πλαγιές χωρίς ούτε ένα δέντρο ή θάμνο κρέμονται πάνω από τη στέγη της μονής, κοφτερές κορυφές λογχίζουν τον ουρανό στο χείλος της χαράδρας, με πιο ψηλή εκείνη του Μωυσή, δημιουργώντας ένα φυσικό τείχος προστασίας στο μοναστήρι.