Η εικόνα του Κουλία να ονειρεύεται τον εαυτό του ως πρόεδρο που διορίζει Γενικό Ελεγκτή μοιάζει με φαρσοκωμωδία. Πού ακριβώς βλέπει τη δημοκρατική νομιμοποίηση για να πάρει τέτοιες αποφάσεις χωρίς καν να συμβουλευτεί τον εκλεγμένο πρόεδρο; Πού ακριβώς στέκει αυτό το όραμα της «ηρωικής παρέμβασης»; Στο μυαλό του Ζαχαρία Κουλία, φυσικά.
