Η αδαμιαία περιβολή της Κυβέρνησης. Του Γιώργου Σταματίου

 

paideiastamatiouΧρησιμοποιεί το μανδύα της Τρόικας για να επιβάλλει τα δικά της ακραία μέτρα

Η ιστορία με το νομοσχέδιο των εκποιήσεων είναι μια ακόμα απόδειξη μιας Κυβέρνησης που θέλει αλλά δεν μπορεί. Την έλλειψη προγραμματισμού και σχεδιασμού ακολούθησε η μεγάλη καθυστέρηση, τα κραυγαλέα λάθη και η κινδυνολογία.  Η μόνη στρατηγική που φαίνεται να έχει η Κυβέρνηση είναι «ό,τι πει η… Τρόικα». Δηλαδή, τα ξένα κέντρα αποφάσεων ή πιο ευγενικά «οι διεθνείς δανειστές μας».

Αντί η Κυβέρνηση να επιδιώκει και να επιζητεί την εφαρμογή εναλλακτικών σχεδίων για μια βιώσιμη ανάπτυξη που θα στηρίζει την κοινωνική συνοχή, βλέπουμε ακαδημαϊκούς, ειδικούς και υπουργούς να προσπαθούν να μας πείσουν πόσο σωστή είναι η Τρόικα και πόσο σωστά είναι νομοσχέδια που απειλούν με καταστροφή τη μεσαία τάξη. Μα αν είναι τόσο σωστή η Τρόικα, τότε ας τις παραδώσουμε και τα κλειδιά της εξουσίας! Να μας κυβερνά όπως νομίζει και να εξυπηρετεί καλύτερα τα δικά της (ξένα) συμφέροντα.

Η αλήθεια βέβαια, όπως έχει αποδειχθεί μετά από 16 μήνες, είναι ότι η Κυβέρνηση όχι μόνο δεν διαπραγματεύεται με την Τρόικα είτε επειδή δεν μπορεί είτε επειδή συμφωνεί με τις θέσεις της, αλλά χρησιμοποιεί το μανδύα της Τρόικας για να επιβάλλει ακόμα πιο ακραία μέτρα εις βάρος του κυπριακού λαού. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η Κυβέρνηση, που συμφωνεί σχεδόν σε όλα χρησιμοποιεί την Τρόικα, χρησιμοποιεί τις δικές της μνημονιακές δεσμεύσεις για να ασκήσει αφόρητες πιέσεις και εκβιασμούς σε όλους τους υπόλοιπους. Με κατάληξη το σημερινό θέατρο του παραλόγου. Μια μονοκομματική Κυβέρνηση και οι (κρυφοί-φανεροί) υποστηρικτές της κυβερνητικής πολιτικής που επιδιώκουν να επιβάλλουν τις δικές τους απόψεις στην πλειοψηφία.    

Η Κυβέρνηση αντί να αξιοποιήσει την πλειοψηφική απόφαση της Βουλής για κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας παράλληλα με το νόμο-πλαίσιο των εκποιήσεων, εξαντλεί τη δημιουργικότητα της σε κινήσεις πανικού για το εφάπαξ και σε επικίνδυνα θεσμικά παιχνίδια. Κερδίζει μεν χρόνο, αλλά εις βάρος των συμφερόντων του κυπριακού λαού. Αντί να επιδιώξει πειστικά την επαναδιαπραγμάτευση των συγκεκριμένων όρων που η πλειοψηφία θεωρεί καταστροφικούς για την κυπριακή οικονομία και την κοινωνία, η Κυβέρνηση επιμένει στην πολιτική του «ΔΕΝ». Δεν επικαλείται,   την πολιτειακή πραγματικότητα της Κύπρου στην οποία ισχύει η αυστηρή διάκριση των εξουσιών. Δεν αξιοποιεί το γεγονός ότι ο κυπριακός λαός πλήρωσε πανάκριβα τη δανειακή σύμβαση με την καταστροφή του χρηματοπιστωτικού συστήματος του τόπου και δεν προστατεύεις τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού που έχουν πληρώσει το μεγαλύτερο κόστος για την οικονομική κρίση χωρίς οι ίδιοι να ευθύνονται.

Η αφήγηση του τροικανού παραμυθιού για μια Κύπρο που αναπτύσσεται μέσα από μια ελεύθερη οικονομία ανταγωνισμού και αποπληρώνει τα (υψηλά) χρέη ως «καλός μαθητής» είναι μια διαστρέβλωση της πραγματικότητα που ζουν καθημερινά χιλιάδες πολίτες και νοικοκυριά. Η καθημερινότητα αποδεικνύει πόσο οδυνηρό και κοινωνικά άδικη είναι η εφαρμογή των αλλεπάλληλων μνημονίων λιτότητας, τα οποία κάθε φορά επικαιροποιούνται με ακόμα πιο επαχθείς όρους και άνιση κατανομή των βαρών για τα μεσαία στρώματα και την εργατική τάξη.  

Η Τρόικα συμπεριφέρεται ως Υπερεθνικό Διευθυντήριο που επιβάλλει τη βούλησή της σε ένα ολόκληρο λαό. Γίναμε αποικία χρέους, αλλά η Κυβέρνηση περί άλλων τυρβάζει. Είτε αυτό είναι τροϊκολαγνεία ή απλά ερασιτεχνισμός, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Ένα «πιστόλι στο κρόταφο».

Γράφει: Γιώργος Σταματίου




Φωτογραφία της ημέρας

puppuupa

Σανγκάη, Κίνα: Πλήθος τουριστών επισκέπτεται το νέο flagship κατάστημα του Louis Vuitton, με σχεδίαση που θυμίζει πλοίο και προσφέρει εμπειρίες αγορών, γαστρονομίας και πολιτισμού. VCG/Getty Images

Ήξερες ότι...

Το ύψος του μεγαλύτερου γνωστού ηφαιστείου στο ηλιακό μας σύστημα είναι 27 χλμ. και βρίσκεται στον Άρη!

Newsletter

Σήμερα


Τετάρτη
2
Ιουλίου
2025

Γιορτάζουν : Κανένας

1777
Το Βερμόντ γίνεται η πρώτη Πολιτεία της Αμερικής που προχωρεί στην κατάργηση της δουλείας.
1860
Ιδρύεται η πόλη του Βλαδιβοστόκ στη Ρωσία.
1912
Ελλάς, Βουλγαρία και Σερβία δημιουργούν συμμαχία ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
1976
Το Βόρειο και το Νότιο Βιετνάμ, διαιρεμένα από το 1954, επανενώνονται στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Βιετνάμ.
1985
Ο Αντρέι Γκρομίκο γίνεται Πρόεδρος της ΕΣΣΔ και ο Έντουαρντ Σεβαρντνάντζε τον αντικαθιστά στο αξίωμα του υπουργού Εξωτερικών.