ΞΕΡΩ ΜΑΜΑΔΕΣ...
Ξέρω μαμάδες που τις γνώρισε ο πόνος ...που τους χάιδεψε τα μαλλιά..που τους ψιθύρισε στο αυτί χίλιες νύχτες να κάνουν κουράγιο,υπομονή....κάτι βράδια που αργούσε να ξημερώσει...με πνιχτή σιωπή και τον ήχο του μηχανήματος για την έγχυση φαρμάκων να εχει ρυθμιστεί με τον χτύπο της καρδιάς τους...
Ξέρω "μανούλες" που ξεχάσαν το όνομα τους γιατί οι γιατροί και οι νοσοκόμες τις αποκαλούσαν "μανούλα" ή με το επίθετο του παιδιού τους....έκανα μήνες να ακούσω το όνομα μου...και όταν το άκουσα
