Η φετινή σύνοδος των G20 που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Κίνα μεταξύ 4-5 Σεπτεμβρίου 2016 αποτελεί την 11η τέτοια σύνοδο κορυφής των μεγαλύτερων οικονομικά κρατών του κόσμου (Αργεντινή, Αυστραλία, Βραζιλία, Καναδάς, Κίνα, Γαλλία, Γερμανία, Ινδία, Ινδονησία, Ιταλία, Ιαπωνία, Μεξικό, Ρωσία, Σαουδική Αραβία, Νότιος Αφρική, Κορέα, Τουρκία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ηνωμένες Πολιτείας της Αμερικής) και σε αυτήν συμμετέχει η Ευρωπαϊκή Ένωση ως οργανισμός.
Τονίζεται ότι σε αυτήν συμμετέχουν 19 χώρες και η Ευρωπαϊκή Ένωση, που εκπροσωπείται στην σύνοδο από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ έχουν επίσης προσκληθεί να συμμετάσχουν 8 άλλα κράτη (Τσάντ, Αίγυπτος, Καζακστάν, Λάος, Σενεγάλη, Ισπανία, Σιγκαπούρη και Ταϊλάνδη) και 8 διεθνείς οργανισμοί, συμπεριλαμβανομένου του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση διαδραματίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην εν λόγω σύνοδο και ειδικά στο ζήτημα της παγκόσμιας ανάπτυξης. Η ευρωζώνη αναπτύχθηκε φέτος ταχύτερα σε σχέση με την ανάπτυξη που είχαν οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο μαζί, με τους ρυθμούς ανάπτυξης να αναμένονται να αγγίξουν το 1.8%, ενώ τα ποσοστά ανεργίας έχουν φτάσει στο χαμηλότερο τους σημείο για τα τελευταία επτά χρόνια, με την δημιουργία πέραν των 7 εκατομμύριων θέσεων εργασίας την περίοδο αυτή.
Πέραν της ισχυρής θέσης στην οποία βρίσκεται η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση όσον αφορά στους ρυθμούς ανάπτυξης αλλά και αλλού, η Ευρωπαϊκή Ένωση συμμετέχει στη Σύνοδο των G20 έχοντας συγκεκριμένες θέσεις που αφορούν και επηρεάζουν την παγκόσμια ανάπτυξη σε υπερεθνικό επίπεδο. Σε κοινή τους δήλωση οι Πρόεδροι Τούσκ και Γιούνκερ επισήμαναν έξι συγκεκριμένους τομείς που προωθήθηκαν για συζήτηση στη Σύνοδο. Στην κορυφή της ατζέντας βρέθηκε, ως ήταν αναμενόμενο, η μεταναστευτική κρίση, με την Ευρωπαϊκή Ένωση να τονίζει ότι απαιτείται μια ολοκληρωμένη παγκόσμια στρατηγική για την αντιμετώπιση της πρωτοφανούς μεταναστευτικής κρίσης και των αιτιών που την προκαλούν. Οι G20 θα πρέπει να μοιραστούν την ευθύνη για την υλοποίηση της στρατηγικής αυτής, ενώ παράλληλα θα πρέπει να αναπτυχθεί περισσότερο η ανθρωπιστική και αναπτυξιακή βοήθεια που δίνεται μέχρι στιγμής για την πρωτοφανή αυτή διεθνή κρίση. Άλλοι άξονες προτεραιότητας για την Ευρωπαϊκή Ένωση αφορούν την τόνωση της απασχόλησης, της ανάπτυξης και των επενδύσεων, την διεθνή φορολογική διαφάνεια και την πάταξη της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, την μεταρρύθμιση του διεθνούς νομισματικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος ούτως ώστε να καταστεί πιο ανθεκτικό, την αναζωογόνηση των προσπαθειών για το άνοιγμα των αγορών και την διασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού και, τέλος, την εφαρμογή της Συμφωνίας του Παρισιού για τις κλιματικές αλλαγές.
Γράφει: Αντώνης Στ. Στυλιανού
