Η βόλτα με τη μικρή βάρκα στο Χόρπσουντ, μονοπώλησε την ευρωπαϊκή ειδησεογραφία και τις συζητήσεις στις πολιτικές ομάδες του Eυρωκοινοβουλίου, την περασμένη εβδομάδα.
Στην ομάδα μας, έγινε εκτενής επισκόπηση των αποτελεσμάτων των Eυρωεκλογών, στην παρουσία του Μάρτιν Σουλτς, απερχόμενων και νεοεισερχόμενων Eυρωβουλευτών.
Γενική ήταν η εκτίμηση πως σ΄αυτές τις ευρωεκλογές, κέρδισε η αποχή (56%) και ο ευρωσκεπτικισμός. Ανέβηκε η ακροδεξιά σε Γαλλία, Δανία και Μεγάλη Βρετανία και τα νεοφασιστικά μορφώματα σε Ελλάδα και Ουγγαρία. Οι Ιταλοί δημοκράτες δικαιολογημένα πανηγύρισαν τη νίκη του κυβερνώντος Δημοκρατικού Κόμματος του Ματέο Ρέντσι και την αύξηση των εδρών στο Ευρωκοινοβούλιο. Γερμανοί, Ισπανοί και Γάλλοι, σχολίασαν τη μικρή διαφορά εδρών ανάμεσα στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και τους Σοσιαλδημοκράτες, ζητώντας εφαρμογή της Συνθήκης της Λισσαβόνας στην επιλογή του νέου προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Δόθηκαν ερμηνείες για την απαξίωση των πολιτών στην Ευρώπη και για την αποτυχία δραστήριων ευρωβουλευτών της ομάδας, να επανεκλεγούν. Επιβεβαιώθηκαν πάγιες θέσεις για την λιτότητα που οδηγεί σε παρατεταμένη ύφεση, υψηλή ανεργία, μισθούς πείνας, λουκέτα σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις και συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους.
Στη δική μου παρέμβαση, απέδωσα την κυπριακή αποχή (57%), στην απαρέσκεια κυρίως του κυπριακού λαού για τις άδικες αποφάσεις του Γιούρογκρουπ, το κούρεμα και την έλλειψη κοινοτικής αλληλεγγύης, τονίζοντας την έξαρση της νεανικής ανεργίας και της διαρροής εγκεφάλων στο εξωτερικό. Ζήτησα όπως το νέο Ευρωκοινοβούλιο προωθήσει τα πορίσματα των δύο εκθέσεων που ετοιμάστηκαν με την ουσιαστική συμβολή μελών της ομάδας μας, ώστε να ικανοποιηθούν οι κοινωνικές ανάγκες τερματίζοντας τις μονόπλευρες πολιτικές λιτότητας που δεν έχουν λαϊκή νομιμοποίηση, όπως δυστυχώς επιθετικά εφαρμόστηκαν στην Ευρώπη των «τεμπέληδων Νοτίων», από δυνάμεις -εκφραστές των «εργατικών Βορείων ».
Ωστόσο φαίνεται πως οι δυνάμεις αυτές αθετούν ήδη πρόσφατες προεκλογικές τους διακηρύξεις. Ενώ τόνιζαν την ανάγκη για ενεργό συμμετοχή των πολιτών ώστε να έχουν καθοριστικό ρόλο στην εκλογή του νέου προέδρου της Κομισιόν, στη βάση της πλειοψηφούσας πολιτικής ομάδας, τώρα επιδιώκουν ουσιαστικά δραστικό περιορισμό του ρόλου του Ευρωκοινοβουλίου. Είναι γι αυτό που στηλίτευσα τη σύμπλευση του Σουηδού πρωθυπουργού Ράϊνφελτ με τον Άγγλο ομόλογό του στον εξοστρακισμό του Γιούνκερ από τη βάρκα διεκδίκησης της προεδρίας της Κομισιόν. Επιδιώκει αναβίωση της συνεργασίας που είχε τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν με τον Ολλανδό πρωθυπουργό και την Γερμανή Καγκελάριο, πέτυχαν σοβαρές περικοπές στον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, κόντρα στις θέσεις του Ευρωκοινοβουλίου.
Ο μεγαλοϊδεατισμός της συγκεκριμένης ελίτ, σνομπάρει την ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης, ερμηνεύοντας τις Συνθήκες κατά το δοκούν. Αυτό επαυξάνει τη δυσπιστία των πολιτών που απορρίπτουν τη συγκέντρωση των εξουσιών σε ολιγαρχίες ισχυρών, επιδιώκοντας συμμετοχή στα ευρωπαϊκά δρώμενα. Το Ευρωκοινοβούλιο, ως το μόνο θεσμικό όργανο που εκλέγεται από το λαό, οφείλει να υπερασπιστεί θέματα αρχών και τη Συνθήκη της Λισσαβόνας. Οφείλει να δώσει στον Γιούνκερ την ευκαιρία να συγκεντρώσει τις απαιτούμενες πλειοψηφίες για την εκλογή του.
Με τη συμμετοχή της στη βόλτα με τη “Harpsundsekan”, η ελίτ των βορείων, επιδιώκει τον τετραγωνισμό του κύκλου, πριν από την κρίσιμη σύνοδο Κορυφής της ΕΕ και την ολομέλεια του νέου Ευρωκοινοβουλίου .
Οι ηγεσίες στην ΕΕ , στα κράτη μέλη και στα κόμματα, οφείλουν να πάρουν το μήνυμα των ευρωεκλογών. Να αλλάξουν πολιτική. Να μην συγκαλύψουν τις κοινωνικές επιπτώσεις των σκληρών νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Να προβούν σε μεταρρυθμίσεις, διορθωτικές αλλαγές και ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης , δίνοντας πρακτικές λύσεις στα προβλήματα των πολιτών.
Η οικονομική κρίση ανέδειξε τη γύμνια των σημερινών ηγεσιών να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών. Η πόλωση συνεχίζεται. Η αξιοκρατία ταλανίζεται. Το φάγωμα υμετέρων και το βόλεμα ημετέρων καλά κρατεί. Η άσκηση πολιτικής παραμένει θέμα ισορροπιών σε ενδοκομματικό ή διακυβερνητικό επίπεδο, εντός και εκτός εθνικών συνόρων.
Στη βάρκα “Harpsundsekan”, οι «επίλεκτοι» αναζητούν ισορροπίες, ενώ σχεδιάζονται αποκλεισμοί και αποκλεισμοί. Αυτοί τραβούν ...κουπί για να βρουν λύση στο γρίφο της Κομισιόν για τη διαδοχή Μπαρόζο, ενώ οι λαοί τραβούν το δικό τους κουπί για επιβίωση!
Γράφει: Αντιγόνη Παπαδοπούλου
