Παραμύθι για να ξυπνήσεις! Της Αναστασίας Μαγίδου

Αυστηρά και ΜΟΝΟ για όσους έχουν χιούμορ! Η συγγραφέας δεν φέρει καμία ευθύνη για τυχόν…παρενέργειες και κακοφανίσματα!

Χαμός στην πόλη. Πισώπλατες μαχαιριές, ψεύδη, κατηγορίες, πικρόχολες ανακοινώσεις και τσακωμοί. Όπως δηλαδή κάθε συνηθισμένη μέρα στο Facebook. Μια πόλη γεμάτη από μορφωμένους ανθρώπους μόνο που κάποιοι από αυτούς είναι επιπλέον μίζεροι και φθονεροί. Η ατμόσφαιρα τον τελευταίο καιρό μύριζε μπαρούτι. Οι εκλογές για ανάδειξη νέας ηγεσίας βρισκόντουσαν μια ανάσα μακριά…

Η ζωή στην πόλη

Στην πόλη οι άνθρωποι γεννιούνταν με υψηλό δείκτη νοημοσύνης. Εντούτοις οι προύχοντες, από μικρούς, τους χώριζαν σε ομάδες και τους ανάγκαζαν να κάνουν το εξής παράδοξο: Να διαλέγουν μια αποκλειστική κατεύθυνση με την οποία θα μπορούσαν να κινούνται. Κάτι σαν σκάκι. Έτσι οι γονείς γαλουχούσαν τα παιδιά τους με αυτή την ιδέα και τα παιδιά γίνονταν υπάκουα σαν στρατιωτάκια. Υπήρχαν δηλαδή άνθρωποι που περπατούσαν:

Α. Μόνο δεξιά.

Β. Μόνο αριστερά.

Γ. Μόνο ευθεία.

Με βάση τα πιο πάνω, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πως υπήρχαν πολλά κυκλοφοριακά προβλήματα στην πόλη. Ο κόσμος μετά βίας πήγαινε στον προορισμό του. Η διακίνησή τους ήταν μια σκέτη ταλαιπωρία και όλοι ήταν συνεχώς εκνευρισμένοι. Οι περιορισμοί που τους είχαν επιβληθεί από μικρή ηλικία δεν τους άφηνε να σκεφτούν και να αντιληφθούν ότι η λύση του προβλήματος ήταν απλή: Να αλλάξουν κατεύθυνση! Οι μεν διεκδικούσαν κλείσιμο των δρόμων με στροφή αριστερά, οι δε διεκδικούσαν κλείσιμο των δρόμων με στροφή δεξιά και οι υπόλοιποι διεκδικούσαν περισσότερες ευθείες. Οι ιθύνοντες βέβαια το έπαιζαν έξυπνα, έταζαν στην ομάδα του ο καθένας έργα μεγάλα, αριστερόστροφα, δεξιόστροφα και με τεράστιες ευθεία, που δυστυχώς ποτέ δεν κατάφερναν να υλοποιήσουν λόγω υποτιθέμενης οικονομικής κρίσης. Και ο χρόνος κυλούσε…

Η γέννηση της Ελεύθερης Σκέψης και Κίνησης

Τον τελευταίο καιρό, υπήρχε αναστάτωση στην πόλη. Μια ομάδα πολιτών, αγανακτισμένοι από την καθημερινή ταλαιπωρία που ζούσαν και θεωρώντας παράλογη την μονόπλευρη κίνηση στους δρόμους, ήθελαν να φέρουν την αλλαγή! Ξεκίνησαν λοιπόν σιγά-σιγά να διακινούνται ελεύθερα στους δρόμους, χωρίς να φοβούνται και ανεξάρτητα από την κατεύθυνση που τους είχαν διδάξει. Βλέποντας πως τελικά η διακίνηση στην πόλη τους δεν ήταν τόσο δύσκολη, δημιούργησαν την ομάδα «Ελεύθερης Σκέψης και Κίνησης». Η Ελεύθερη Σκέψη και Κίνηση αποτελείτο από ανθρώπους ασυμβίβαστους, με ήθος, αρχές και ανοιχτό πνεύμα. Οι άνθρωποι αυτοί απολάμβαναν τον περίπατό τους στους δρόμους της πόλης χωρίς να χρειάζεται να καταπιέζονται και να ταλαιπωρούνται. Όταν η ομάδα της Ελεύθερης Σκέψης και Κίνησης σιγουρεύτηκε πως όλο αυτό το παιχνίδι ήταν στημένο από τους προύχοντες με σκοπό να ελέγχουν την πόλη, αποφάσισαν να βοηθήσουν τους συμπολίτες τους να ξυπνήσουν! Πήραν πρωτοβουλία να τους μιλήσουν και να τους εξηγήσουν πως η ελεύθερη σκέψη και κίνηση μόνο καλό θα τους έκανε.

Η Ελεύθερη Σκέψη και Κίνηση καταδιώκεται

Όμως οι άνθρωποι, επειδή είχαν μάθει να κινούνται μόνο σε μία κατεύθυνση, χλεύασαν την Ελεύθερη Σκέψη και Κίνηση και την κατηγόρησαν λέγοντας ότι δεν έχουν προσανατολισμό και δεν ξέρουν πού πάνε. Έβγαζαν φιρμάνια συνέχεια και με μανία προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να φιμώσουν όσους ήθελαν να κινούνται ελεύθερα, μια και η ελευθερία στην κίνηση θα έδειχνε στον κόσμο ότι δεν πρέπει να υπάρχουν παρωπίδες αν κάποιος θέλει να πάει στον προορισμό του. Όσο έβλεπαν οι ιθύνοντες τα άτομα της ελεύθερης κίνησης να συνεχίζουν τον αγώνα τους με σοβαρή προσπάθεια και αξιοπρέπεια, τόσο τους πολεμούσαν. Τους κατηγορούσαν δημόσια ότι ήταν λαοπλάνοι και επικίνδυνοι, ότι μετακινούνταν αντίθετα με την ιδεολογία των κινήσεων, και υποστήριζαν ότι πρέπει να τους αφαιρέσουν το δικαίωμα μετακίνησης και να τους εξορίσουν σε δυσμενείς περιοχές. Τα περισσότερα μέλη της Ελεύθερης Σκέψης και Κίνησης είχαν πέσει θύματα λεκτικής, ψυχολογικής και σωματικής βίας. Μέχρι και σελίδα στο Facebook δημιούργησαν για μάζεμα υπογραφών για το κρέμασμά τους στην πλατεία της πόλης ως παραδειγματική τιμωρία.

Αέρας αλλαγής στην πόλη

Οι πολίτες, έβλεπαν άναυδοι αυτά που γινόντουσαν και προβληματίζονταν. Μπορεί να ήταν φοβισμένοι, αλλά αντιλαμβάνονταν ότι ο στόχος της Ελεύθερης Σκέψης και Κίνησης ήταν μόνο να τους δείξει ότι πρέπει να σκέφτονται «έξω από το κουτί». Παρόλα τα εμπόδια και τα βάσανα που δημιουργούσαν οι ιθύνοντες στην Ελεύθερη Σκέψη και Κίνηση, αυτοί συνέχιζαν να πηγαίνουν γρηγορότερα στον προορισμό τους και ήταν ευτυχισμένοι επειδή είχαν απελευθερωθεί από τις μονόδρομες ιδεολογίες που είχαν οι υπόλοιποι. Η ανιδιοτελής και αξιοπρεπής στάση τους έναντι στην καταδίωξη που βίωναν, άρχισε να εμπνέει μια αίσθηση εμπιστοσύνης στον κόσμο. Έτσι, δειλά-δειλά, ξεκίνησαν και οι υπόλοιποι να δοκιμάζουν τον καινούργιο τρόπο διακίνησης. Η χαρά που ένιωθαν τα μέλη της Ελεύθερης Σκέψης και Κίνησης άρχισε να απλώνεται σε όλους τους κατοίκους. Η ελεύθερη διακίνησή τους στους δρόμους της πόλης άρχισε να φέρνει έναν καινούργιο αέρα. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα όλο και περισσότερος κόσμος ακολουθούσε τις καινούργιες διαδρομές και κατευθύνσεις. Η αρμονία στην διακίνηση άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά!

Η πόλη σε νέα εποχή

Οι ιθύνοντες μη μπορώντας να ελέγξουν πια τους πολίτες της πόλης, αναγκάστηκαν προσωρινά να σταματήσουν τους διωγμούς. Ξεκίνησαν όμως άμεσα να επεξεργάζονται νέους υποχθόνιους τρόπους για να ανακτήσουν την εξουσία τους όσο πιο σύντομα γινόταν. Έβαλαν τον αρχισχεδιαστή δρόμων να σχεδιάσει καινούρια εμπόδια και διαδρομές… Οι πολίτες που σκέφτονταν και κινούνταν ελεύθερα, περνούσαν δύσκολα. Ο κατατρεγμός ήταν καθημερινός και συνεχής (…) μέχρι που η μέρα των εκλογών έφτασε. Η ετυμηγορία και η λαϊκή βούληση έκανε τους ιθύνοντες να καταλάβουν πως δεν μπορούσαν πια να τους σταματήσουν. Αναγκάστηκαν λοιπόν, όχι μόνο να αποδεχτούν την Ελεύθερη Σκέψη και Κίνηση αλλά και να υιοθετήσουν τη φιλοσοφία της!

…Τελικά θα ζήσουνε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα; Στο χέρι μας είναι να βγάλουμε τις παρωπίδες και να βρούμε τον δρόμο, ανεξαρτήτως των  ιδεολογιών του παρελθόντος.

Οι χαρακτήρες και τα γεγονότα είναι προϊόντα φαντασίας μέχρι ΕΜΕΙΣ να αποφασίσουμε να τα κάνουμε πραγματικότητα…

Γράφει: Αναστασία Μαγίδου

Αντικαταστάτρια Προδημοτικής και Ειδικής Εκπαίδευσης,

Μέλος ΔΣ Α.Κί.ΔΑ, Υποψήφια Γενική Αντιπρόσωπος Α.Κί.ΔΑ Λεμεσού