Το περιοδικό Economist στο τεύχος Ιουλίου δημοσίευε σε περίοπτη θέση ως άποψη του περιοδικού κείμενο με τίτλο, «Αφήστε τα -παιδιά- να μάθουν»...
Στο άρθρο ο συντάκτης παρέθετε μία σειρά από λόγους για τους οποίους υπερασπιζόταν την άποψη ότι, διατηρώντας τα σχολεία κλειστά βλάπτει περισσότερο από το άνοιγμά τους. Μία θέση με την οποία συμφωνώ και η οποία ολοένα και βρίσκει μεγαλύτερη απήχηση και αποδοχή – τουλάχιστον στις δυτικές κοινωνίες.
Η επιστροφή ή όχι στα σχολεία είναι μία συζήτηση η οποία κυριαρχεί αυτή την περίοδο σχεδόν σε ολόκληρο τον πλανήτη. Το δεύτερο κύμα του covid-19 σε συνδυασμό με την απρόβλεπτη εξέλιξή του προκαλεί ανησυχία και προβληματισμό. Από την άλλη, οι ειδικοί επιδημιολόγοι έχουν από τα μέχρι στιγμής δεδομένα σοβαρές ενδείξεις ότι παιδιά και ανήλικοι χωρίς επιβαρυμένο ιατρικό ιστορικό δεν κινδυνεύουν από τον ιό ή για να τεθεί πιο σωστά, κινδυνεύουν περίπου χίλιες φορές λιγότερο να πεθάνουν από τον ιό από ένα άτομο ηλικίας μεταξύ 70-80 ετών. Επιπλέον τα παιδιά είναι πιο ανθεκτικά στο ενδεχόμενο να κολλήσουν αλλά και λιγότερο πιθανά για να διαδώσουν τον ιό. (πηγή: PHE)
Επιπλέον, κλειστά σχολεία θα σημαίνει ότι, τα παιδιά θα βρεθούν εντελώς εκτός παιδαγωγικής διαδικασίας και κουλτούρας, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε ότι τα δημόσια σχολεία είναι κλειστά από τις αρχές περασμένου Μαρτίου. Επιπλέον, για τα νεαρά παιδιά του δημοτικού είναι μάλλον ευσεβοποθισμός το να θεωρείται η περιορισμένου χρόνου τηλεκπαίδευση με εργαλεία όπως το zoom ότι αποτελεί μία αποδοτική μέθοδο διδασκαλίας και μάθησης.
Πρέπει επίσης να σκεφτούμε τις επιπτώσεις που θα έχει στα παιδιά που είχαν την ατυχία να φοιτούν σε δημόσια σχολεία κατά την περίοδο της πανδημίας του covid-19. Θα είναι αυτά τα παιδιά θύματα όχι μόνο όλων των υπολοίπων επιπτώσεων που έχει επιφέρει ο ιός, αλλά και με προσωπικό κόστος στην γνωστική τους ανάπτυξη. Ιδιαίτερα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, με δυσκολίες προσαρμογής ή με την πρόκληση της μετάβασης από ένα γνωστικό κύκλο στον επόμενο, πχ. από προδημοτική στο δημοτικό, από δημοτικό γυμνάσιο κλπ. Για όλα αυτά τα παιδιά η παρατεταμένη απουσία από το σχολικό περιβάλλον και τους εκπαιδευτικούς τους θα τα πλήξει ακόμη περισσότερο.
Επιπλέον, ο πλανήτης έχει ήδη κάνει μία γενναία παραδοχή έστω και σιωπηρή. Ότι δεν μπορεί να παραμείνει κλειστός για πάντα μέχρι την εξεύρεση και χορήγηση του εμβολίου. Οι οικονομίες έπρεπε να επαναρχίσουν, μαζί και η ζωή. Αναντίλεκτα με διαφορετικούς όρους και πάρα πολλούς περιορισμούς και προφυλάξεις αλλά, η ζωή συνεχίστηκε. Άνοιξαν τα εστιατόρια, τα θέατρα, τα ξενοδοχεία, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τα γήπεδα, οι αερομεταφορές.
Άλλες μονάδες και τομείς της οικονομίας δεν σταμάτησαν ποτέ τις εργασίες τους αλλά αντίθετα εργάστηκαν σκληρά και αδιάκοπα για να μπορέσουμε όλοι οι υπόλοιποι να απολαμβάνουμε απρόσκοπτα υπηρεσίες.
Οπότε το κλείσιμο των σχολίων δεν είναι η αποτελεσματικότερη μέθοδος για να αποφύγουμε τον ιό. Εξάλλου, τα παιδιά έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα στην μάθηση και η πολιτεία την αποκλειστική ευθύνη να τους το παράσχει απρόσκοπτα. Γι’ αυτό τα σχολεία ας ανοίξουν τις πύλες τους ξανά για να υποδεχτούν το πιο αγνό και το πιο πολύτιμο μέρος του πληθυσμού, με προσοχή και με ειδικές ρυθμίσεις. Με αποστάσεις, λιγότερους μαθητές και μαθήτριες σε κάθε τάξη, με ενισχυμένα μέτρα υγιεινής και με σωστή καθαριότητα στους δημόσιους χώρους. Εννοείται ότι στις περιπτώσεις εκείνες όπου παιδιά ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες και ίσως -ανά περίπτωση-, και για τα αδέρφια τους το κράτος και το αρμόδιο υπουργείο έχουν την ευθύνη να μεριμνήσουν για ειδικές ρυθμίσεις ενδεχομένως και με κατ’ οίκον διδασκαλία για να μην μείνει πίσω κανείς.
Η παιδεία, είναι το πιο δημοκρατικό αγαθό που παρέχουμε στα παιδιά μας. Με τη γνώση μπορεί ένα παιδί να ξεφύγει από τη φτώχεια, από την εκμετάλλευση, από την απομόνωση, από κάθε είδους κοινωνικό και οικονομικό αποκλεισμό. Έχουμε ευθύνη ως πολιτεία αυτό το αγαθό να το διαφυλάξουμε και να βρούμε τους τρόπους για να το παράσχουμε απρόσκοπτα προς τη νέα γενιά.
- Της Ξένιας Κωνσταντίνου
- Βουλευτής ΔΗΣΥ Λευκωσίας
