Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε το 2018. Στη Γιορτή της Μητέρας πριν από επτά ολόκληρα χρόνια. Η μάνα μου ακόμα ζούσε, όπως ζούσε, το σώμα της ένα άδειο κέλυφος που μετά βίας λειτουργούσε, απότοκο του Αλτσχάιμερ που έκλεψε ό,τι πολυτιμότερο είχε στοκάρει για τα γεράματα: τις αναμνήσεις της. Η Χρυσάνθη συγχωρέθηκε πριν από τρία χρόνια. Ησύχασε, λυτρώθηκε, ξεκουράστηκε ή ό,τι άλλο λέμε για να χρυσώσουμε το χάπι της απώλειας.
Τρία
