« Ακόμα να κάνεις παιδί;, ο αδερφός σου είναι πιο ικανός, είσαι αξιολύπητη, κανείς δεν θα σε άντεχε όσο εγώ , άνεργος θα μείνει… » φράσεις που κρέμονται σαν βρικόλακες πάνω από την αυτοεκτίμησή μας και εμφανίζονται από μια χαραμάδα του ασυνειδήτου, κάθε φορά που απειθαρχούμε στους αυτοπροσδιοριζόμενους συμβούλους μας, τους συγγενείς .
Οι τοξικοί ή ναρκισσιστές συγγενείς έχουν διογκωμένη αίσθηση του εαυτού τους, δυσκολεύονται να εκδηλώσουν συμπάθεια προς τους
