Συζήτηση στην Πρωινή Εφημερίδα 25 Απριλίου μεταξύ του δημοσιογράφου Μανώλη Καλαντζή και της κας Ελένης Θεοχάρους, αναρτημένη στο διαδίκτυο, (1:46:27).
(Μ.Κ.) Ρωτάνε συνεχώς οι ακροατές αν μετά τις εκλογές προτίθεστε να παραιτηθείτε από το Ευρωκοινοβούλιο?
(Ε.Θ) Θα γνωρίζουν οι ψηφοφόροι μου την απόφαση μας και όλοι οι Κύπριοι πολίτες για το τι θα πράξουμε.
(Μ.Κ.) Δεν πρέπει να γνωρίζουν πριν τις εκλογές, πριν έρθουν να δώσουν την ψήφο τους σε εσάς?
(Ε.Θ.) Το έχω πει 10 φορές μέχρι τώρα κε Καλαντζή, ΠΡΙΝ τις εκλογές οι ψηφοφόροι θα γνωρίζουν τις αποφάσεις μου! Έτσι! Δεν θα εξαπατήσουμε, δεν το συνηθίζουμε, δεν έχουμε εξαπατήσει. (Το ΠΡΙΝ το τόνισε η ίδια.)
Το είπε 10 φορές αλλά περίμενε μετά τις εκλογές για να ενημερώσει τους ψηφοφόρους αυτό που δικαιούνταν να γνωρίζουν από πριν: ο΄τι δεν είχε πρόθεση να τιμήσει την ψήφο τους. Και επειδή τώρα δυσκολεύεται να απεμπλακεί επέλεξε πάλι να αιτιολογήσει την απόφαση της να μείνει στο Ευρωκοινοβούλιο με το σκεπτικό ότι «δεν εμπιστεύεται αυτόν που θα την διαδεχθεί» (δηλαδή εμένα). Επιμένει να δικαιολογεί τις δικές της αποφάσεις στην βάση των δικών μου θέσεων, τις οποίες δεν κατανοεί αφού ούτε τις γνωρίζει ούτε ποτέ τις έχει μελετήσει. Επιμένει να λέει τι θα πράξω ή δεν θα πράξω, χωρίς να παραθέτει έστω και μια δική μου πολιτική πρόταση. Πως είναι αυτό δυνατό? Διότι, προφανώς, θεωρεί ότι ο πατριωτισμός είναι μονοπώλιο της και κανείς δεν μπορεί να την αντικαταστήσει επάξια. Ταυτόχρονα, δεν κατανοεί ότι κανείς δεν την ρώτησε ποιος θα την αντικαταστήσει. Σε μια δημοκρατία αυτή η απόφαση ανήκει στους ψηφοφόρους. Μόνο κάποιος με υπερφίαλο εγωισμό θεωρεί ότι του πέφτει λόγος και δεν αντιλαμβάνομαι γιατί επιμένει να ετεροπροσδιορίζεται με αναφορές σε εμένα.
Για να το ξεκαθαρίσω: Δεν με ενδιαφέρει η άποψη ενός ευρωβουλευτή που κατατάσσεται στην 722 θέση μεταξύ 749. Δεν με αφορά αν με εμπιστεύεται ή όχι. Με ενδιαφέρει ωστόσο η ηθική γύμνια αυτών που επιμένουν να μας κυβερνούν. Με αφορά η παντελής έλλειψη μέτρου κάποιου που επιδιώκει να αναδειχθεί στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Ιδιαίτερα, με πονά που ο κυπριακός λαός πείθεται από πύρινους ρητορικούς λόγους και προσεκτικά σκηνοθετημένες φωτογραφήσεις.
Σκηνοθετούμε φωτογραφίσεις με παιδιά στην Αφρική, αλλά στο τέλος τι πολιτικό έργο αφήνουμε πίσω μας; Τίποτα, αν κρίνουμε από τις κατατάξεις των ευρωβουλευτών. Δεν υπάρχει ευρωβουλευτής από μικρή χώρα (Μάλτα, Σλοβενία, Κροατία, Εστονία) με λιγότερο έργο. Έχω τεράστια εκτίμηση για όσους επιτελούν φιλανθρωπικό έργο. Και η μάνα μου, και πολλοί άλλοι που σέβομαι απεριόριστα, επιτελούν θεάρεστο φιλανθρωπικό έργο, αλλά δεν θέλουν να κυβερνήσουν την χώρα. Άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Και όποιος μπλέκει τα δύο, ούτε να κυβερνήσει ξέρει ούτε να προσφέρει ανιδιοτελώς μπορεί.
Βγάζουμε πύρινους λόγους κατά της Τουρκίας, αλλά στο τέλος τι επιτύχαμε; Να επανεκλέξουμε στο κοινοβούλιο της χώρας μας τον αρχηγό ενός εκλιπόντος κόμματος του οποίου η μεγαλύτερη συνεισφορά στην διακυβέρνηση της χώρας ήταν ο Ρίκκος, ο πρώτος Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας που κρίνεται ακατάλληλος από το Ανώτατο Δικαστήριο. Βοηθούμε πολιτικούς φελλούς να επιπλέουν, αλλά δεν κατανοούμε ότι έτσι πάμε να διαλύσουμε την Κυπριακή Δημοκρατία. Από τις δικές μας ανόητες πράξεις ή εγκληματικές παραλείψεις κινδυνεύει η χώρα και όχι από τις αβάσιμες διατυπώσεις της Τουρκίας στα δικά της έγγραφα. Εύκολα τα βάζουμε λεκτικά με την Τουρκία, αλλά δεν προβληματιζόμαστε για τις δικές μας ευθύνες για την κατάσταση της χώρας.
Δεν αφήνουμε τη θέση μας στο ευρωκοινοβούλιο όταν εγκαταλείψαμε το κόμμα που μας ανέδειξε διότι ο πρώτος επιλαχών δεν είχε «ούτε το ένα πέμπτο των σταυρών προτίμησης» (ανακριβής δήλωση όταν αναφέρεται στους 18041 σταυρούς με τους οποίους με τίμησαν οι ψηφοφόροι). Αλλά δεν διστάζουμε να στείλουμε στην Κυπριακή Βουλή τον πρώτο αλληλέγγυο επιλαχόντα με 767 σταυρούς. (Αυτή την φορά μιλάμε ακριβώς για το 1/5ο.) Προφανώς και δεν είναι οι σταυροί προτίμησης που μας απασχολούν.
Για να ευκολύνω την κα Θεοχάρους στις αποφάσεις της την ενημερώνω (αφού η ίδια προφανώς δεν διαβάζει) ότι την θέση της στο Ευρωκοινοβούλιο θα την καταλάβει ο κος Συλλούρης. Εγώ αναχωρώ την 1η Ιουνίου για ΗΠΑ με διετή υποτροφία Marie Curie της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα εργάζομαι σε θέματα διαχείρισης δημόσιου χρέους, και θα παρακολουθώ με αγωνία την τύχη της χώρας μας που την κυβερνούν ψευδόμενοι, ετεροπροσδιοριζόμενοι και αδιάβαστοι λαοπλάνοι.
ΥΓ. Σε προηγούμενο άρθρο μου είχε απαντήσει ότι την επέκρινα για να είμαι αρεστός στον ΔΗΣΥ και εξασφαλίσω θέση στο ψηφοδέλτιο ή διορισμό στην Κεντρική Τράπεζα. Πάλι έπεσε έξω αφού δεν αποδέχθηκα θέση στον ψηφοδέλτιο. Όποιος δε διορίζεται στην Κεντρική Τράπεζα πρέπει να έχει γνώσεις, εμπειρίες και διοικητικές ικανότητες, και όχι να γράφει άρθρα για να εκμαιεύσει την εύνοια των κυβερνώντων. Πριν στοχεύουμε στην Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας καλό να κατανοούμε τη διαφορά μεταξύ αξιοκρατίας και ευνοιοκρατίας.
Αναρτήθηκε και στο μπλογκ zenios.wordpress.com
Γράφει: Σταύρος Α. Ζένιος
