Η πρόσφατη διπλωματική ένταση μεταξύ δύο περιφερειακών δυνάμεων της Ανατολικής Μεσογείου, της Ελλάδας και της Αιγύπτου, αναφορικά με την ερμηνεία και χρήση του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού, αποκαλύπτει τις λεπτές ισορροπίες που διέπουν την πολιτική γεωγραφία της περιοχής. Πέρα από τη νομική διαφορά για τις ακριβείς γραμμές οριοθέτησης, η ουσία του προβλήματος εδράζεται στον τρόπο με τον οποίο προβάλλονται οι εθνικές διεκδικήσεις, ακόμη και μέσα από μη δεσμευτικά τεχνικά εργαλεία, όπως
