Η σταθερή παρουσία του τούρκου προπονητή του Παναθηναϊκού Εργκίν Αταμάν στο προσκήνιο του ελληνικού μπάσκετ συνοδεύεται ολοένα και περισσότερο από πολιτικές παρεμβάσεις που υπερβαίνουν το πλαίσιο του ρόλου του ως προπονητή. Αν και η αντίδρασή του απέναντι σε εθνικά προσβλητικές συμπεριφορές μπορεί να είναι κατανοητή σε ανθρώπινο επίπεδο, η συστηματική μετατροπή κάθε επεισοδίου –είτε πρόκειται για ένα πανό, είτε για συνθήματα, είτε για διαιτητικές αποφάσεις– σε ζήτημα εθνικής υπερηφάνειας εγείρει
