Τα Λεύκαρα εγώ τα θυμάμαι πάντα μέσα από τις σχολικές εκδρομές. Για εμάς αποτελούσαν μικρή απόδραση από την σχολική τάξη ενώ για τους δασκάλους ένα ολόκληρο βιβλίο που θα μπορούσαν εύκολα να μας το διαβάσουν με μια απλή περιήγηση στα σοκάκια του χωριού. Τα κεφάλαια ήταν: λευκαρίτικα κεντήματα, παραδοσιακή αρχιτεκτονική και αργυροχοΐα, λουκούμια, λευκαρίτικος ταβάς και άλλες τόσες πληροφορίες σκορπισμένες σε όλο τον χώρο.
Τόσα χρόνια μετά, οι θύμησες μπορεί να σκορπίζουν σιγά σιγά αλλά σίγουρα τα Λεύκαρα δεν χάνουν
