Συνελήφθη λέει η Ελπίδα Κεραυνού επειδή «παραποίησε πρακτικό για παρεμβάσεις σε διαδικασία προαγωγής λεκτόρων του Πανεπιστημίου», σύμφωνα με τα στοιχεία που κατέθεσε ο Γενικός Ελεγκτής στο Γενικό Εισαγγελέα.
Στις 16 Οκτωβρίου του 2014, η Σύγκλητος του ΤΕΠΑΚ ανάφερε σε ανακοίνωση της ότι «η σύνταξη δεύτερου πρακτικού συνιστά διορθωτική ανάκληση του πρώτου, προκειμένου το μεταγενέστερο να συνάδει με τα κριτήρια της Συμφωνίας Ένταξης και τη Νομοθεσία. Το επίσημο πρακτικό εγκρίθηκε ομόφωνα από τη Σύγκλητο κατά την 37η Συνεδρία της 8ης Οκτωβρίου 2014». Με αυτή τη λογική έπρεπε να συλλάβουν ολάκερη τη Σύγκλητο.
Όμως δεν επιδείχθηκε η ίδια σπουδή από την Ελεγκτική Υπηρεσία και τη Νομική Υπηρεσία για ένα σωρό άλλα ζητήματα. Όπως, για παράδειγμα, για τα όσα κατέγραφαν οι Ετήσιες Εκθέσεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας κάθε χρόνο για το Πανεπιστήμιο Κύπρου, αφού πιάσαμε τους Πρυτάνεις, για τις προαγωγές που γίνονταν και όχι μόνο. Ή το γεγονός ότι ο Γενικός Ελεγκτής είχε, λίγες μέρες πριν, εντοπίσει επίσης περίεργα πράγματα και στα της ανέγερσης του κτιρίου της Ελεγκτικής Υπηρεσίας. Εκεί άραγε δεν μπορούσαν να γίνουν συλλήψεις με ταχύτητα φωτός; Ήταν «θέμα» στα πρωτοσέλιδα το αν η Ελπίδα Κεραυνού «είχε σωφέρ». Δεν ήταν όμως καθόλου θέμα για το αν οι κκ Ζένιος και Κοιλιάρης όταν διορίστηκαν από την κυβέρνηση Αναστασιάδη στο ΔΣ της Κεντρικής Τράπεζας αύξησαν τους μισθούς τους κατά 1765%, ολογράφως, χίλια εφτακόσια εξήντα πέντε τοις εκατόν, περιλαμβανομένων εξόδων παραστάσεων, κεραστικών αλλά και πλύσιμο αυτοκινήτων;
Έτσι πάει σήμερα. «Παραποιεί» πρακτικά η Ελπίδα Κεραυνού, τα εντοπίζει ο Γενικός Ελεγκτής, τα πάει στη Νομική Υπηρεσία, συλλαμβάνεται η Ελπίδα Κεραυνού. Παίρνει τους σκληρούς δίσκους από τον υπολογιστή του ο Θανάσης Ορφανίδης από την Κεντρική Τράπεζα και αυτοεξορίζεται στην Αμερική και δεν ανοίγει μύτη. «Εκβίαζε» ο Βενιζέλος Ζαννέττος το Νίκο Λίλλη, ο οποίος θεωρήθηκε από το δικαστήριο αξιόπιστος και ας τον βαρύνουν του κόσμου οι «επιχειρηματικές παρασπονδίες» και καταδικάζεται ο Ζαννέττος σε φυλάκιση. Αποκαλύπτονται ηχητικά για το πώς στήθηκε η δίκη, προσποιούνται όλοι πως ούτε άκουσαν, ούτε είδαν. Διαρρέουν μετά άλλα ηχητικά για το πώς στήνονται ποδοσφαιρικά παιχνίδια, διατάζεται «συσκότιση πληροφορίων» and that’ s it. Γράφουν τα πρωτοσέλιδα ότι «υψηλόβαθμο στέλεχος κρατικών δομών που σχετίζονται με τη διαχείριση και τη λήψη αποφάσεων σε σχέση με τους υδρογονάνθρακες της Κύπρου έδινε πληροφορίες» γίνεται του κουτρούλη ο γάμος μέχρι οι άνθρωποι που έγιναν στόχος, να σηκώσουν τα χέρια ψηλά και να παραδοθούν. Αποκαλύπτεται ότι ίσως ακόμα και ο ίδιος ο Πρόεδρος να έδωσε προνομιακή πληροφόρηση πριν από το κούρεμα καταθέσεων, διαρρέει ακόμα και η λίστα των εκροών των καταθέσεων, εκατομμύρια κάνουν φτερά κατά την κλειστή περίοδο, μας παίρνουν τα αυτιά με βαρύγδουπες δηλώσεις του τύπου «έρευνα όσο ψηλά και αν βρίσκεται κάποιος» και μέχρι στιγμής, δεν ανοίγει μύτη. Εδώ και δύο χρόνια στοχοποιούνται άνθρωποι για τη FOCUS, με τα πρωτοσέλιδα να διατείνονται ότι τα στοιχεία είναι «αδιαμφισβήτητα, ατράνταχτα, πιστοποιημένη η διαδρομή των χρημάτων», τα τσακάλια της Νομικής Υπηρεσίας σε λίγο θα περάσουν από ανάκριση και τον περιπτερά της γειτονιάς του ελεγκτικού γραφείου το οποίο τα ΜΜΕ συνέδεσαν με το ΑΚΕΛ. Όμως την ίδια στιγμή, για τα υπόλοιπα 48 εκατομμύρια τα οποία ο Γενικός Εισαγγελέας παραδέχθηκε πως διοχέτευσε η FOCUS σε φυσικά και νομικά πρόσωπα, κανένα πρωτοσέλιδο, άρα καμία έρευνα; Για το ποιος πάτησε τα κουμπάκια και αγόρασε τα ελληνικά ομόλογα που στοίχισαν δισεκατομμύρια στον τόπο, μέχρι στιγμής κανένα πρωτοσέλιδο, άρα καμία έρευνα; Για το πώς ξεπουλήθηκαν μέσα σε μια νύκτα τα παραρτήματα των κυπριακών τραπεζών στην Ελλάδα και μας φόρτωσαν εκατομμύρια, ούτε λόγος.
Έτσι πάει σήμερα. Στο δικό μας Παλέρμο, η ομερτά είναι επίσης νόμος, όπως και το ότι όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας.
Υ.Γ: Όπως μας ενημερώνει η Wikipedia «Το Παλέρμο είναι μια πόλη με μεγάλα προβλήματα, αλλά και μια πόλη με τρισχιλιετή ιστορία, όμορφα ανάκτορα και εκκλησίες, πολύχρωμες αγορές, πολύ καλό φαγητό και διακριτή πολιτιστική ταυτότητα. Η σημασία του Παλέρμο γνώρισε μια ακόμα ώθηση όταν η Σικελία έγινε το 1947 αυτόνομη περιοχή με εκτεταμένη αυτοκυβέρνηση. Αλλά η όποια πρόοδος ματαιώθηκε από την ανερχόμενη δύναμη της Μαφίας, η οποία ακόμα σήμερα είναι δραματικό χαρακτηριστικό της πόλης όπως και όλης της Νότιας Ιταλίας». Η ειρωνεία της Γεωγραφίας και της Ιστορίας…
Γράφει: Μαρίνα Σάββα
