Το πρωτότοκο παιδί βιώνει εκθρόνιση με τη γέννηση του μικρότερου. Αυτό παράγει έντονα συναισθήματα κατωτερότητας και μια υπέρμετρη προσπάθεια επιτυχίας, ιδανικά για να ξανακερδίσει την προϋπάρχουσα αγάπη και κύρος.»
{…}
Υπάρχουν παιδιά που δεν είχαν ποτέ την πολυτέλεια να είναι παιδιά. Που μεγάλωσαν με το βάρος ενός ρόλου που δεν ζήτησαν. Που, από την πρώτη στιγμή που ήρθε στον κόσμο ένα μικρότερο αδελφάκι, μετατράπηκαν αθόρυβα, αλλά ολοκληρωτικά, από αποδέκτες φροντίδας
