Επειτα από μαραθώνιες διαπραγματεύσεις χωρίς αποτέλεσμα, η Μόσχα εμφανίζεται σίγουρη ότι αντέχει τον πόλεμο: ο Πούτιν επενδύει σε μια στρατηγική φθοράς, βασισμένη σε ενεργειακά έσοδα, που, αν και μειωμένα, εξακολουθούν να χρηματοδοτούν τη σύγκρουση, σε έναν μηχανισμό στρατολόγησης που αναπληρώνει δεκάδες χιλιάδες απώλειες τον μήνα και σε μικρά τακτικά κέρδη στο μέτωπο που δεν αρκούν για αποφασιστική νίκη, αλλά αποθαρρύνουν κάθε σκέψη υποχώρησης.
