Επί χρόνια οικοδομείται, συνειδητά ή ασυνείδητα, ένα πολεοδομικό δίκαιο με διάσπαρτα νομοθετήματα, χωρίς κανόνες, με τόσες εξαιρέσεις που καταλήγουν να γίνονται κανόνες, που συνεχώς καταργούνται ή τροποποιούνται με τη διακήρυξη ότι το νεότερο θα είναι το τελειότερο.
