Με τη δημόσια εξομολόγησή του, δεν μας προσέφερε απλώς μια απαρίθμηση των κατορθωμάτων και των παραστρατημάτων στη διάρκεια του θαυμαστού του βίου. Μας γήτεψε με τη νοσταλγία του για τα παιδικά και εφηβικά χρόνια, μας ξεδίψασε με τη θυμοσοφία του και τις ζουμερές του ατάκες και μας υπογράμμισε πόσο αντιπαθούσε την απραξία.
