Απάντηση στο άρθρο του Π. Παπαγιάννη
Ας πούμε ότι το δώρο δεν είναι 6 εκατομμύρια αλλά τρία ή τέσσερα. Γιατί περί δώρου πρόκειται. Το Κράτος και ο φορολογούμενος πολίτης δεν έχει καμιά υποχρέωση να πληρώσει εκ των υστέρων αυτά τα χρήματα.
Υπάρχουν χιλιάδες εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα οι οποίοι δεν λαμβάνουν τη σύνταξη και το εφάπαξ. Όσοι προσλήφθηκαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχουν μόνο την κάλυψη του σχεδίου κοινωνικών ασφαλίσεων. Άλλες μερικές χιλιάδες έχουν ταμεία προνοίας. Συζητείται και είναι σωστό να καλυφθούν από Ταμείο Προνοίας και οι νέοι δημόσιοι υπάλληλοι. Κανένας δεν έχει βάλει θέμα να καλυφθούν όλοι με το συνταξιοδοτικό σχέδιο. Αυτό το σχέδιο έκλεισε με πρόταση της δικής μας Κυβέρνησης επειδή θα τίναζε τα οικονομικά του Κράτους και της χώρας μας στον αέρα σύμφωνα με τις εκθέσεις των αναλογιστών.
Χωρίς αναλογιστική έκθεση, με τον ψευδή ισχυρισμό στην έκθεση αντικτύπου ότι κάτι τέτοιο δε θα απαιτήσει δημόσια δαπάνη, έχει έρθει ξανά πρόταση στη Βουλή για να μπουν εκ των υστέρων και αναδρομικά από το 1994 σε ένα σχέδιο που έχει κλείσει για 26 άτομα. Συγνώμη αλλά εγώ θεωρώ ότι υπάρχει θέμα. Και έχω κάθε δικαίωμα στο πλαίσιο των καθηκόντων μου ως βουλευτού να θέτω ερωτήματα για να ξέρω τι ψηφίζω.
Γράφει: Ειρήνη Χαραλαμπίδου
