Με τον Ν. Τορναρίτη μας χωρίζουν πολλά , ιδεολογικά και ταξικά.
Και ουδόλως με αφορούν οι εσωκομματικές αντιπαραθέσεις Αβέρωφ – Τορναρίτη – Θεμιστοκλέους ή όποιων άλλων ακόμα αναζητούν νέο πλαίσιο λύσης. Όμως είναι ανάγκη να διατυπωθεί μια πραγματικότητα.
Το 2008, επιχειρήσαμε στο πλαίσιο του προγράμματος του ΡΙΚ, « Το Συζητάμε», να παρουσιάσουμε μια πολιτική συζήτηση γύρω από την Διζωνική , Δικοινοτική Ομοσπονδία, το συμφωνημένο πλαίσιο λύσης του Κυπριακού εδώ και πέραν από τρεις δεκαετίες. Ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν οι: Αλέκος Μαρκίδης Τουμάζος Τσελεπής, Λουκής Λουκαίδης, Μιχάλης Ατταλίδης κ.α
Στόχος ήταν η ενημέρωση των πολιτών αλλά και η απάντηση σε ένα πολύ κρίσιμο ερώτημα: Οι πολίτες γνώριζαν ποια ήταν η επιδιωκόμενη από την πολιτική ηγεσία λύση; Τι είχε συμφωνηθεί ως πλαίσιο λύσης με τον ΟΗΕ ;
Πώς έδιναν ψήφο εμπιστοσύνης στα κόμματα τους οι πολίτες αν δεν γνώριζαν ποια η διαχείριση και η ξεκάθαρη τοποθέτηση του κάθε κόμματος σε ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα το οποίο αφορούσε στο μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού;
Ακόμη πως ήταν δυνατόν για 3 δεκαετίες να μην είχε αναπτυχθεί δημόσιος διάλογος γύρω από το θέμα; Εδώ η απάντηση είναι προφανής. Όταν αναπτύχθηκε αυτός ο διάλογος διαφάνηκε ένα ουσιώδες ζήτημα. Κάποια κόμματα βολεύτηκαν με την άγνοια των πολιτών η οποία τους επέτρεπε ασαφείς τοποθετήσεις δεδομένων και των διαφοροποιημένων τάσεων εντός των ίδιων των κομμάτων. Έτσι ούτε απέρριπταν, ούτε αποδέχονταν με το πολιτικό κόστος να εκμηδενίζεται.
Από το «Συζητάμε», διαφάνηκε ότι σε ένα αριθμό πέραν των 6000 τηλεφωνημάτων οι τηλεθεατές σε ποσοστό 80% δήλωναν άγνοια ως προς τη ΔΔΟ. Τις μέρες δε που ακολούθησαν την προβολή του προγράμματος δεχθήκαμε επιθέσεις μέσα από αρθρογραφία στον ημερήσιο τύπο τόσο ως δημόσια ραδιοτηλεόραση αλλά και προσωπικές επειδή προφανώς ο δημόσιος διάλογος για το συγκεκριμένο θέμα θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου για όσους έκτισαν πολιτική στηριζόμενη στην άγνοια των πολιτών.
Αυτό δε που αναδείχθηκε ξεκάθαρα είναι ότι διαχρονικά μέρος της πολιτικής ηγεσίας του τόπου επέλεξε τη συσκότιση γύρω από το θέμα αντί την διαφώτιση την οποία όφειλαν να εδραιώνουν σε συνεχή βάση. Αποφεύγοντας τη συζήτηση γύρω από τη ΔΔΟ για δεκαετίες ενισχύσαμε ένα παιχνίδι πολιτικής ασάφειας και κομματικών σκοπιμοτήτων το οποίο επεκτάθηκε με την προσθήκη του «σωστού περιεχομένου». Να θυμίσω ακόμα ότι πολιτικά πρόσωπα τα οποία είτε γιατί επένδυαν στη λήθη είτε γιατί τους διέφυγε έκαναν δηλώσεις επικρίνοντας όσους υιοθέτησαν τον όρο ΔΔΟ μέχρι που δημοσιοποιήθηκε με σχετικό έγγραφο ότι αυτούσιος ο όρος είχε γίνει αποδεκτός από τον τότε Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Σπύρο Κυπριανού.
Μέσα από όλο αυτό το σκηνικό αποδεικνύεται πόσο δύσκολο είναι να πει κανείς την αλήθεια στον λαό.
Τώρα λοιπόν που λέχθηκε το αυτονόητο ότι θα πρέπει να ενημερωθούν οι αυριανοί πολίτες για θέματα ομοσπονδίας ξεσηκώθηκε θύελλα αντιδράσεων προκειμένου να προστατευθεί η πανσπερμία απόψεων σε κάποια κόμματα στα οποία η ιδεολογία ξεκινά από την Ένωση, τον Γρίβα και ένα αμιγές ελληνικό κράτος και καταλήγει μέσα από πολλές αποχρώσεις στην επαναπροσέγγιση και τη λύση.
Γράφει: Ειρήνη Χαραλαμπίδου
