«Εάν μου προσφέρεις τα φτερά, εγώ θα πετάξω…», έγραφε με μαύρο μαρκαδόρο έξω από μια πόρτα αίθουσα διδασκαλίας της Σχολής Τυφλών. Μια έκφραση, που έχει κάνει πράξη στη ζωή της εδώ και σαράντα χρόνια η σοπράνο πλέον της Σχολής, Μαρία Πουλλή, η οποία παρά το γεγονός ότι δεν κατάφερε να δει τον κόσμο με τα μάτια της, εντούτοις, με τη μελωδική φωνή της, κάνει τον κόσμο ομορφότερο.
Μπορεί από τα
