Η λέξη συνείδηση στην Κύπρο, στο σύνολο του πληθυσμού χρησιμοποιείται κατά κόρον κάθε πέμπτο Φεβρουάριο. Νομίζω πλέον όλοι γνωρίζουμε γιατί, αλλά ας τα δούμε αναλυτικά.
Πρώτος γύρος εκλογών:
- Το Κίνημα Οικολόγων αποφάσισε ψήφο κατά συνείδηση.
- Το ΕΥΡΩΚΟ αποφάσισε ψήφο κατά συνείδηση.
- Η Έπαλξη αποφάσισε ψήφο κατά συνείδηση.
Δεύτερος γύρος εκλογών:
- Το Κίνημα Οικολόγων αποφάσισε ψήφο κατά συνείδηση.
- Η Έπαλξη αποφάσισε ψήφο κατά συνείδηση.
- Οι ΕΔΗ αποφάσισαν ψήφο κατά συνείδηση.
- Ο Γ. Λιλλήκας όπως φαίνεται θα ανακοινώσει σήμερα ψήφο κατά συνείδηση.
- Η ΕΔΕΚ αποφάσισε κάτι περίεργο που μοιάζει με ψήφο προς το «ασυνείδητο»...
Οι Προεδρικές Εκλογές στην Κύπρο είναι οι πιο σημαντικές εκλογές στο κράτος, μιας και ο εκάστοτε ΠτΔ έχει στα χέρια του συγκεντρωμένη πολύ μεγάλη εξουσία. Προφανώς όλοι οι πιο πάνω, και όσα κόμματα και κινήματα δεν αναφέρονται, στην κρισιμότερη στιγμή της ύπαρξης τους σαν πυρήνες πολιτικής παραγωγής ιδεών και ιδεολογιών, αρνούνται να πάρουν θέση...
Το ερώτημα μου είναι απλό. Ποιός ο λόγος ύπαρξης των πιο πάνω πολιτικών σχηματισμών εάν δεν μπορούν στο πιο σημαντικό ερώτημα της πολιτικής ζωής του τόπου να επιλέξουν θέση;
Πολλοί θα σκεφτούν οτι η στάση αυτή είναι πολιτική θέση μιας και αφού δεν συμφωνούν με τους δύο διεκδικητές της Προεδρίας τότε δεν μπορούν να τοποθετηθούν υπέρ του ενός ή υπέρ του άλλου. Κατά την δική μου εκτίμηση αυτή ναί είναι πολιτική στάση, αλλά είναι πολιτική στάση που επιτρέπεται στους πολίτες αλλά οχι στα κόμματα. Σε αντίθετη περίπτωση παύουν να λειτουργούν στη βάση του λόγου της ύπαρξης τους. Δηλαδή του καθοδηγητή και οργανωτή των κοινωνικών συνόλων προς μια ιδεολογική κατεύθυνση και στάση, όποια και να είναι αυτή.
Το ενδεχόμενο να τηρούν τη συγκεκριμένη στάση τα κόμματα αυτά για χάρη προστασίας των ποσοστών τους ώστε να μην απορροφηθούν ψηφοφόροι τους από τους δύο μεγάλους πόλους, είτε επειδή τοποθετούν ψηλότερα στις προτεραιότητες των αποφάσεων τους προηγούμενες σχέσεις με τους ηγέτες των δύο άλλων μεγάλων κομμάτων, τοποθετώντας ετσι χαμηλότερα το κοινό καλό από το... «καλό κοινό», είναι ακόμα χειρότερο από το να μην έχουν στ’αλήθεια άποψη.
Όταν λοιπόν δεν υπάρχει το πολιτικό θάρρος να προτείνουν στα μέλη και τους φίλους τους, ποιός με βάση των ιδεολογικών τους πεποιθήσεων και προγραμματικών τους θέσεων, είναι πιο κοντά στις απόψεις τους, διότι πάντα υπάρχει μη χείρον βέλτιστο μεταξύ δυο, τότε:
1.Γιατι συνεχίζουν να υπάρχουν;
2.Γιατί εξακολουθούν να ζητούν την ψήφο μας στις επόμενες εκλογές;
Γράφει: Δημήτρης Δημητρίου
