6+1 αλήθειες για τις «ασφαλείς σχολικές μονάδες με τα λίγα θετικά κρούσματα». Του Απόστολου Σκουρουπάτη

Καθημερινά γινόμαστε όλοι μάρτυρες μιας συντονισμένης προσπάθειας του πολιτικού προϊστάμενου του ΥΠΠΑΝ να προσπαθεί με δημόσιες τοποθετήσεις του να ωραιοποιήσει την όλη κατάσταση στα σχολεία μας και να παρουσιάσει μια πολύ διαφορετική εικόνα από αυτή που επικρατεί στην πραγματικότητα.

Γράφει: Απόστολος Σκουρουπάτης

Τα «ασφαλείς δημόσια σχολεία και τα λίγα θετικά κρούσματα του ΥΠΠΑΝ», έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τους αριθμούς και τα στοιχεία αλλά και την πραγματική εικόνα που παρουσιάζουν οι σχολικές μας μονάδες:

Δεκάδες εκπαιδευτικοί απουσιάζουν από τις σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, είτε γιατί διαγνώστηκαν ως θετικοί στον ιό είτε γιατί είναι στενές επαφές θετικών κρουσμάτων. Πέραν των στοιχείων που δημοσιοποιούνται, αυτό μπορεί εύκολα να το διαπιστώσει κανείς κοιτάζοντας καθημερινά τις ανάγκες για αντικαταστάσεις που δημοσιοποιεί στην επίσημη ιστοσελίδα της η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας. Σε κάποιες μάλιστα σχολικές μονάδες, έχουν δημιουργηθεί και «αλυσίδες» κρουσμάτων.
Εκατοντάδες μαθητές/ριες πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι σε αυτοπεριορισμό για τους ίδιους λόγους, τμήματα σχολείων παραμένουν κλειστά εδώ και μέρες, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις έχουν κλείσει και νηπιαγωγεία.
Στις σχολικές μας μονάδες ΔΕΝ ισχύουν τα περιοριστικά μέτρα που έχουν επιβληθεί με οριζόντια μορφή σε όλη την υπόλοιπη Κύπρο. Ενώ δηλαδή παντού υπάρχουν περιορισμοί στην συγκέντρωση ατόμων, στις σχολικές μας τάξεις, αν και κλειστός χώρος, συνεχίζει να αναλογεί το 1τ.μ. για κάθε άτομο (μαθητές, εκπαιδευτικοί, προσωπικό). Ενώ οι απογευματινές δραστηριότητες των παιδιών έχουν σταματήσει ή περιοριστεί, καμία διαφοροποίηση δεν έτυχαν οι δραστηριότητες των παιδιών κατά τον σχολικό χρόνο.
Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση έχει αναστείλει την λειτουργία απογευματινών δραστηριοτήτων των μαθητών/ριων κάτω των 18 ετών με τη δικαιολογία του περιορισμού των επαφών των παιδιών, το ΥΠΠΑΝ είχε τη φαεινή ιδέα να ανοίξει τις εισόδους των σχολικών μονάδων από τις 7:00 π.μ., χωρίς καμία επίβλεψη σε αρκετές περιπτώσεις των μαθητών/ριων που προσέρχονται πριν τις 7:30 π.μ. , καταργώντας με αυτό τον τρόπο, πέραν των θεμάτων ασφάλειας που προκύπτουν, και το υγειονομικό πρωτόκολλο που εφαρμόζεται στις σχολικές μονάδες.
Η έξαρση της πανδημίας στις σχολικές μας μονάδες αναμένεται να είναι ακόμη μεγαλύτερη τις χειμωνιάτικες μέρες, αφού το ΥΠΠΑΝ δεν έχει πάρει ΚΑΝΕΝΑ απολύτως επιπλέον μέτρο, το οποίο θα διασφαλίζει την ασφάλεια των μαθητών/ριων όταν θα λειτουργήσουν οι κεντρικές θερμάνσεις και θα κλείσουν τα «ανοικτά παράθυρα». Επιπρόσθετα, οι «μια έτσι μια γιουβέτσι» πολιτικές αποφάσεις του ΥΠΠΑΝ όσον αφορά τον τρόπο λειτουργίας των κεντρικών θερμάνσεων, θέτουν σε κίνδυνο την υγεία μαθητών, εκπαιδευτικών και προσωπικού, και προφανώς διαμορφώνονται και προκύπτουν από την αδυναμία της κυβέρνησης να διασφαλίσει κατάλληλες συνθήκες εργασίας και μάθησης εντός των σχολικών τάξεων.
Όσο αφορά τον τεχνολογικό εξοπλισμό που εξαγγέλθηκε δεκάδες φορές από τον ίδιο τον ΥΠΠΑΝ και αφορά κονδύλι ύψους €2,5 εκατομμυρίων για το 2020, εκτός από 2500 ταμπλέτες αξίας μερικών χιλιάδων ευρώ που αγοράστηκαν από το ΥΠΠΑΝ, τίποτα άλλο δεν έχουμε δει στις σχολικές μας μονάδες. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μάθουμε πως δαπανήθηκε το κονδύλι του 2020 και όχι πως θα δαπανηθεί. Με τόσες ανακοινώσεις, εμφάσεις και εξαγγελίες για την εξ’ αποστάσεως εκπαίδευση θα ανέμενε κανείς ότι έστω και αυτό το κονδύλι θα είχε ήδη δαπανηθεί και ότι το ΥΠΠΑΝ θα διεκδικούσε επιπλέον κονδύλι.

6+1. Οι εκπαιδευτικοί είναι στις σχολικές μονάδες από την 1η Σεπτεμβρίου. Με αυξημένες διπλές και τριπλές παιδονομίες, αυξημένα εποπτικά καθήκοντα, στις τάξεις τους από τις 07:30π.μ. μέχρι τις 13:05μ.μ. χωρίς κανένα διάλειμμα πολλές φορές, εντελώς αβοήθητοι από την πολιτεία, να παλεύουν καθημερινά να καλύψουν ελλείψεις που δημιουργήθηκαν από την προηγούμενη αναστολή φοίτησης και να καλύψουν και τους διδακτικούς στόχους βάσει Αναλυτικού Προγράμματος. Το ελάχιστο που μπορούσε ανέξοδα να κάνει το ΥΠΠΑΝ είναι να μειώσει ή έστω να αναπροσαρμόσει αυτούς τους διδακτικούς στόχους, ούτε ακόμα και αυτό δεν έκανε.

Αυτό που επιτακτικά ζητά η εκπαιδευτική κοινότητα είναι ζωντανά ανοικτά σχολεία με ασφάλεια για όλους. Οι πολιτικές και η ανυπαρξία ουσιαστικών μέτρων, η εμμονή σε εξαγγελίες χωρίς να συνοδεύονται από έργα και πράξεις, η απουσία σχεδιασμού και προγραμματισμού και η αδυναμία τους να προστατεύσουν παιδιά, εκπαιδευτικούς και προσωπικό εντός των σχολικών μονάδων, μας οδηγούν δυστυχώς στην αντίθετη κατεύθυνση.