Δεν ξέρω αν ποτέ θα αποφασίσουμε σε αυτό τον τόπο να ήμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας. Η υποκρισία μας φτάνει σε απίστευτα ύψη. Κρύβομε το κεφάλι στην άμμο και όντως νομίζουμε ότι δεν μας βλέπει κανείς.
Η περίπτωση του ΡΙΚ αποκαλύπτει το μέγεθος αυτής της υποκρισίας. Ότι το ΡΙΚ χρειάζεται νοικοκύρεμα, δεν υπάρχει αμφιβολία. Και αυτό για λόγους που σχετίζονται και με τον αγώνα επιβίωσης του λαού αυτού. Όλοι συμφωνούν σε αυτό –η πάλι, μήπως όχι;. Ο τρόπος να γίνει θα πρέπει να αποσκοπεί στη βελτίωση του οργανισμού, στην εξοικονόμηση πόρων και δυνάμεων, στην αποτελεσματικότερη επιτέλεση της αποστολής του. Αν χρειάζεται ακόμα, να επανιδρυθεί το ΡΙΚ πάνω σε σωστές βάσεις. Οποιαδήποτε όμως αποδυνάμωση του, στις συνθήκες που επικρατούν στον τόπο, ισοδυναμεί με εθνικό έγκλημα.
Ωστόσο, να μας επιτραπούν ορισμένες παρατηρήσεις για εξόφθαλμα ανησυχητικά φαινόμενα:
- Όταν είναι γνωστό ότι εδώ και χρόνια οι ιδιώτες καναλάρχες προσπαθούσαν να επιτύχουν αποκλεισμό του ΡΙΚ από τη διαφημιστική πίττα, με την εσφαλμένη εντύπωση ότι έτσι θα πετύχαιναν οι ίδιοι μεγαλύτερο ποσοστό της πίττας αυτής. Επεδίωκαν πάντα αποδυνάμωση και συρρίκνωση του ΡΙΚ, ποτέ όμως δεν ήθελαν να κλείσει για λόγους που σχετίζονταν πάλι με τα συμφέροντα τους. Όταν είσαι υπουργός της κυβέρνησης με γνωστά συμφέροντα στον τομέα της τηλεόρασης και των ΜΜΕ, πόσο πείθεις για την ειλικρίνεια της σταυροφορίας που αναλαμβάνεις κατά του ΡΙΚ την επομένη του διορισμού σου στο αξίωμα αυτό; Και πόσο ηθικά αποδεκτό είναι όταν η παρέμβαση σου αυτή συνοδεύεται με νουθεσίες;
- Για μήνες τώρα ο Πρόεδρος του ΡΙΚ δέχεται μια έξω από κάθε συνδικαλιστική πρακτική επίθεση από τον πρόεδρο της συντεχνίας των εργαζομένων, με ένα σχεδόν μανιακό για τα συνδικαλιστικά δεδομένα ύφος. Δεν δημιουργούνται άραγε λογικοί συνειρμοί για τουλάχιστον συμπαιγνία όταν ο Υπουργός επικαλείται επιχείρημα που αποτέλεσε κεντρικό στοιχείο της σταυροφορίας του συνδικαλιστή κατά του Προέδρου –και μόνο, όχι κατά της διοίκησης, ούτε κατά της διεύθυνσης, αλλά του Προέδρου και μόνο- και που αφορά καταγγελίες για πρόσληψη δημοσιογράφων που απασχολούνταν σε άλλο οργανισμό ;
- Πόσο υποκριτική είναι η τοποθέτηση του Υπουργού ότι ο Πρόεδρος του ΡΙΚ αντί να μείνει και να ασχοληθεί με το νοικοκύρεμα του ΡΙΚ προτίμησε να φύγει, όταν είναι γνωστό ότι και να μην έφευγε τώρα, θα τον απομάκρυναν στο τέλος του χρόνου με την ανανέωση του διορισμού νέων Συμβουλίων στους ημικρατικούς; Και όντως το ΡΙΚ έγινε η χρυσή αγελάδα των ημικρατικών, ΠΟΙΟΣ την έκαμε τέτοια;
- Αν είναι ειλικρινής ή όχι ο Υπουργός στις παρατηρήσεις του για το ΡΙΚ τότε δεν θα έχει πρόβλημα να δεσμευτεί δημόσια ότι στο πλαίσιο του νοικοκυρέματος, το ΡΙΚ στο εξής θα πληρώνεται για ΟΛΕΣ τις υπηρεσίες που προσφέρει στο κράτος δωρεάν σήμερα. Και ότι θα πληρώνεται επίσης ΟΛΕΣ τις εξυπηρετήσεις που σήμερα προσφέρονται δωρεάν στους ιδιώτες καναλάρχες και οι οποίοι επιτρέπουν σε διάφορους να τους εμφανίζουν ότι λειτουργούν με χαμηλότερο από το ΡΙΚ κόστος.
Εδώ αξίζει να αναφερθούν διάφορα παραδείγματα που καταδεικνύουν τους μύθους που έχουν καλλιεργηθεί για το ΡΙΚ –χωρίς να χρειάζονται για να πείσει ο οποιοσδήποτε για την ανάγκη νοικοκυρέματος- για να «δικαιολογούνται» οι ανήθικες βλέψεις κατά του Ιδρύματος:
- Ο Πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Γλαύκος Κληρίδης βλέποντας τα τηλεοπτικά συνεργεία να συνωστίζονται μπροστά του για να πάρουν εικόνες και δηλώσεις, παρατηρούσε υπό μορφή αστείου: «Αυτοί (του ΡΙΚ) είναι τρείς και οι άλλοι έχουν από ένα, γιατί;». Του εξηγήθηκε βεβαίως ότι οι άλλοι δεν έχουν ανάγκη από δεύτερο στο συνεργείο γιατί ο φωτισμός που χρειάζεται προσφέρεται από τον άνθρωπο του ΡΙΚ. Και ο τρίτος είναι ο δημοσιογράφος του ΡΙΚ, ενώ τα ιδιωτικά κανάλια θα βρουν την είδηση έτοιμη στο ΡΙΚ. Έτσι ο ιδιώτης εξοικονομεί χρήματα σε βάρος της δημόσιας τηλεόρασης.
- Το ΡΙΚ για να δώσει ειδήσεις και να καλύπτει τα γεγονότα που το ενδιαφέρουν διαθέτει δίκτυο ανταποκριτών εντός και εκτός ΡΙΚ, πληρώνει συνδρομές σε ειδησεογραφικά πρακτορεία, καταβάλλει τέλη για τηλεοπτικές και δορυφορικές συνδέσεις. Και το προϊόν αυτής της υποχρέωσης του ΡΙΚ το κατακλέβει ο ιδιώτης καναλάρχης χωρίς κόστος. Για να ισχυρίζεται στη συνέχεια ότι λειτουργεί με μισό κόστος εκείνου του ΡΙΚ.
- Η Πολιτεία υποχρεώνει το ΡΙΚ να καλύπτει τις επισκέψεις του Προέδρου στο εξωτερικό και να παρέχει δωρεάν κάλυψη και στους ιδιώτες.
Έχοντας εργαστεί για χρόνια στο ΡΙΚ, βεβαιώ ότι υπάρχουν πολλά κακώς έχοντα στο Ίδρυμα. Και είμαι σε θέση να υποδείξω πολλούς τρόπους εξοικονόμησης και χρημάτων και βελτίωσης του προϊόντος και αποτελεσματικότερης ανταπόκρισης στην αποστολή του ΡΙΚ. Η Κύπρος όμως δεν μπορεί υπό τις συνθήκες που επικρατούν να έχει ένα αποδυναμωμένο, ανίσχυρο και αδιάφορο και τετραπληγικό ΡΙΚ. Είναι έγκλημα. Και συνεπώς δικαιούμαι να υποψιάζομαι ότι υπάρχουν κρυφά και ανομολόγητα κίνητρα στη σταυροφορία κατά του ΡΙΚ. Και αυτό δεν σημαίνει ότι υπερασπίζεται κανείς όλα τα κακώς έχοντα –και υπάρχουν πολλά- στο ΡΙΚ. Στο κάτω κάτω, ας μελετηθούν οι τρόποι με τους οποίους αντιμετωπίστηκε ανάλογο φαινόμενο σε άλλες χώρες και που έφεραν αποτελέσματα.
Γράφει: Κώστας Γεννάρης
