Απάντηση στο άρθρο του ημερομηνίας 30/1/2017 στην εφημερίδα Σημερινή.
Σε άρθρο το στην «Σημερινή» της 30ης Ιανουαρίου, ο κύριος Κωστάκης Αντωνίου για πολλοστή φορά επιτίθεται στο ΑΚΕΛ και τον Γενικό του Γραμματέα. Είναι, λέει, ενδοτικό και εκτίθεται. Ωραιοποιεί την Τουρκία. Ανησυχεί ο κ. Αντωνίου γιατί, αντί να αφεθεί ο Κυπριακός λαός στην απογοήτευση και την παραίτηση, το ΑΚΕΛ επιμένει να συντηρεί την ελπίδα για λύση του Κυπριακού.
Μόνο που όπως συμβαίνει συνήθως για αυτούς που θέλουν να επιτεθούν στο ΑΚΕΛ, οι πραγματικές τοποθετήσεις και θέσεις του κόμματος δεν προσφέρονται, και έτσι καταφεύγουν σε διαστρεβλώσεις. Φτιάχνουν τοποθετήσεις κατά πως τους βολεύει και μετά πετροβολούν από απόσταση ασφαλείας.
Λέει ο κ. Αντωνίου ότι ο Άντρος Κυπριανού δήλωσε πως οι δηλώσεις Τουρκές ήταν προσωπικές και δεν τις συμμερίζεται η τουρκική κυβέρνηση. Τι είπε όμως ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ; «Οι θέσεις αυτές σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές, και αν αυτές είναι οι επίσημες θέσεις της [Τουρκικής] Κυβέρνησης δεν μπορούμε να πάμε πουθενά.» (ΚΥΠΕ 26/1/2017)
Λέει ο κ. Αντωνίου ότι το ΑΚΕΛ ωραιοποιεί τις θέσεις της Τουρκίας. Τι λέει όμως το ΑΚΕΛ για την Τουρκία και τον Ερτογάν; «Ο κ. Ερτογάν δεν λειτουργεί δημοκρατικά και πρέπει να καταγραφεί εις βάρος του […] Και βεβαίως σε ότι αφορά την εξωτερική πολιτική δεν λαμβάνει υπόψη τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Σε ότι αφορά την Κύπρο κανένας δεν μπορεί να προβλέψει πως θα συμπεριφερθεί όταν πάρει τις υπερεξουσίες στα χέρια του.» Αυτά τα είπε ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ σε συνέντευξη του μόλις την Κυριακή 29 Ιανουαρίου.
Βέβαια, το ΑΚΕΛ δεν μένει εδώ. Γιατί το θέμα δεν είναι να αναλύσουμε τι είναι η Τουρκία και ο Ερτογάν, το θέμα είναι να βρούμε τον τρόπο να ξεπεράσουμε τα εμπόδια εάν είναι δυνατό, και να οδηγηθούμε σε λύση.
Είναι αυτό ακριβώς το ζήτημα που πολλοί προσπαθούν να καμωθούν ότι δεν καταλαβαίνουν. Δεν αρκεί να αναθεματίζουμε την Τουρκία και την κατοχή. Με τους αναθεματισμούς και τις πατριωτικές κορώνες η Τουρκία βολεύεται. Συνεχίζει να κατέχει τη μισή Κύπρο, συνεχίζει να φέρνει εποίκους, συνεχίζει να αλλοιώνει περιουσίες. Η κατάσταση σίγουρα δεν ανατρέπεται με τα συνθήματα. Υπάρχουν πιθανότητες να ανατραπεί με διαπραγματεύσεις και προσήλωση σε αρχές. Το ΑΚΕΛ θέλει να εξαντλήσει αυτές τις πιθανότητες. Άλλοι μπορούν να μένουν στους αναθεματισμούς.
Η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο ΑΚΕΛ και την προσέγγιση του κ. Αντωνίου, είναι η εξής: για τον κύριο Αντωνίου κίνδυνοι υπάρχουν μόνο με λύση του Κυπριακού. Συντηρεί θελημένα ή άθελα, την αντίληψη που θέλει μισή Κύπρο αλλά Ελληνική. Το ΑΚΕΛ αντίθετα θεωρεί ότι υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι τόσο από μια θεωρητική κακή λύση, όσο και από την μη λύση. Αυτό που επαναλαμβάνουμε φορτικά, όμως, είναι πως μια κακή λύση απλά δεν θα γίνει ποτέ αποδεκτή. Ούτε από το ΑΚΕΛ, ούτε από το λαό. Αντίθετα οι κίνδυνοι ενός οριστικού αδιεξόδου είναι μπροστά μας, είτε τους βλέπουμε, είτε όχι. Γι’ αυτό άλλωστε το ΑΚΕΛ επαναλαμβάνει ότι δεν συμβιβάζεται ούτε με την διχοτόμηση ούτε με την κατοχή.
Βέβαια και ο κ. Αντωνίου αυτό θα ισχυριστεί. Άλλο είναι όμως να το λες και άλλο να το αποδεικνύεις με τις πράξεις και την συμβολή σου. Οι πράξεις και η συμβολή του ΑΚΕΛ είναι στην κατεύθυνση της επίλυσης του Κυπριακού, της ανατροπής των τετελεσμένων της εισβολής και της επανένωσης του τόπου. Για τον κ. Αντωνίου ας απαντήσει ο ίδιος. Αλλά ας είναι αυτή τη φορά ειλικρινής.
Γράφει: Κωνσταντίνος Στυλιανού
