Για ακόμα μια φορά επιβεβαιωνόμαστε πως, ενώ δίπλα μας λαμβάνει χώρα το ολοκαύτωμα της εποχής μας, εμείς, εδώ, στη νήσο των «αγίων», «νίπτουμε τας χείρας μας» ή, ακόμα χειρότερα, καταδικάζουμε τα χέρια που ζωγραφίζουν την αλληλεγγύη.
Οι τοίχοι (της Κύπρου) θα γράφουν τη δική τους ιστορία όσο κι αν κάποιοι θέλουν να τη διαγράψουν
