ή Γιατί ΑΚΕΛ...
Και αυτός που δεν ψηφίζει, ψηφίζει τελικά με τον τρόπο του. Η δική του απουσία δίνει δύναμη σε άλλους. Απλά μαθηματικά: αν σε ένα σύνολο 100 ατόμων, υποθέσουμε ότι υπάρχουν 30 εν δυνάμει ψηφοφόροι του ΑΚΕΛ-Αριστερά-Νέες Δυνάμεις και οι 10 δεν πάνε να ψηφίσουν, αλλά ψηφίσουν όλοι οι άλλοι, αυτόματα όλοι οι υπόλοιποι λαμβάνουν ψηλότερο ποσοστό. «Ψηφίζονται» έμμεσα από την αποχή.
Σε δύο μέρες ανοίγουν οι κάλπες για μια κρίσιμη εκλογική μάχη που θα κρίνει πολλά. Θα κρίνει πολλά για το μέλλον του τόπου και καθενός από εμάς ξεχωριστά.
Το «εν με κόφτει εμέναν…», για λόγους που δεν είναι της ώρας να αναλυθούν, γίνεται προσπάθεια να γίνει σήμερα «μόδα», ως μια «πολιτικά ορθή» (politically correct) θέση. Ως η πιο κοινωνικά αποδεκτή θέση. Αυτή η «μόδα» λοιπόν πλήττει πρώτα και κύρια τον ίδιο τον πολίτη και κατ' επέκταση τη Δημοκρατία.
Αυτή η στάση δεν είναι κάτι νέο. Απασχόλησε και στο παρελθόν τις κοινωνίες. Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ είχε χαρακτηριστικά γράψει, εν μέσω κρίσης στη Γερμανία, ότι:
«Ο χειρότερος αγράμματος είναι ο πολιτικά αγράμματος. Δεν ακούει τίποτε , δεν βλέπει τίποτα, δε μετέχει στην πολιτική ζωή. Δε δείχνει να γνωρίζει ότι το κόστος διαβίωσης, η τιμή των φασολιών, του αλευριού, του ενοικίου, των φαρμάκων, όλα βασίζονται σε πολιτικές αποφάσεις. Νιώθει ακόμη και περήφανος για την πολιτική του αμορφωσιά, φουσκώνει το στήθος και λέει πως μισεί την πολιτική. Δεν γνωρίζει, ο ηλίθιος, πως από την έλλειψη συμμετοχής του στα κοινά προέρχεται η ύπαρξη της πόρνης, το παρατημένο παιδί, ο κλέφτης…»
Σε αυτές ιδιαίτερα τις εκλογές πιστεύουμε ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι για να στηρίξει κάποιος τον εκλογικό συνδυασμό ΑΚΕΛ- Αριστερά- Νέες Δυνάμεις.
Απευθυνόμαστε στις χιλιάδες των πολιτών που έχουν σε όλα αυτά τα χρόνια συμπορευτεί μαζί μας. Παραδεχόμαστε ότι σε αυτή την πορεία υπήρξαν και λάθη και παραλήψεις. Ασύγκριτα περισσότερο βαρούν όμως οι αγώνες για δημοκρατία και ελευθερία. Οι αγώνες και η προσφορά στον Άνθρωπο, ιδιαίτερα αυτούς που έχουν περισσότερη ανάγκη.
Ο Συναγερμός προσπαθεί να επιβάλει σήμερα μια παντοκρατορία σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Ελέγχει την κυβέρνηση. Θέλει να ελέγξει και τη Βουλή. Θέλει να κάνει ότι θέλει στην πολιτική ζωή του τόπου. Στην κοινωνία, στην οικονομία, ακόμα και στον αθλητισμό. Αυτό δεν είναι προς το συμφέρον του τόπου.
Το Φασιστικό- Ναζιστικό παράρτημα της εγκληματικής Χρυσής Αυγής, το ΕΛΑΜ, κτυπά την πόρτα της Βουλής. Τον ξέρουμε καλά το φασισμό εδώ στην Κύπρο. Τα αντιφασιστικά αισθήματα δεν είναι ούτε μόνο για τους τοίχους, ούτε στα λόγια. Τώρα είναι η ώρα να φράξουμε με την ψήφο μας το δρόμο στο φασισμό.
Αν έχετε δικαιολογημένα πικραθεί μην τιμωρήσετε τον εαυτό σας με την αποχή. Μην τιμωρήσετε τον τόπο μας που στις δύσκολες ώρες της Ιστορίας μας δείξαμε πόσο αγαπούμε.
Ο σεβασμός της Ιστορίας μας δεν είναι παρελθοντολογία. Είναι υπεράσπιση της μνήμης όσων άδικα έφυγαν. Νεκρών και αγνοουμένων. Τραυματιών της ανημποριάς. Σχετίζεται άμεσα με τις αξίες της κοινωνίας μας σήμερα. Για να μην ξανάρθουν… Για να μην ξανάρθουν.
Απευθυνόμαστε σε χιλιάδες πολίτες από το χώρο του Κέντρου και της κεντροαριστεράς.
Το ’74 μας έμαθε με τον πιο επώδυνο τρόπο ότι καμιά οικονομική και κοινωνική κρίση δεν συγκρίνεται με μια εθνική καταστροφή. Μια καταστροφή που μπορεί να φέρουν τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Οι ανέφικτοι στόχοι και οι φανφάρες χωρίς περιεχόμενο.
Απευθυνόμαστε σε όσους κεντρώους δεν συμφωνούν με τις ακρότητες στο κυπριακό. Δεν συμφωνούν με αντι-ομοσπονδιακές θέσεις. Που κατανοούν ότι χρειάζεται σοβαρότητα και υπευθυνότητα στο κυπριακό. Που δεν συμφωνούν με την αντι- ομοσπονδιακή στροφή της νέας ηγεσίας της ΕΔΕΚ υπό τον κ. Σιζόπουλο. Που δεν συμφωνούν με τη σκληρή στροφή του Νικόλα Παπαδόπουλου στο ΔΗΚΟ. Με τη ακραία ρητορική Λιλλήκα- Θεοχάρους- Περδίκη που θα βάλει τον τόπο σε νέες περιπέτειες.
Απευθυνόμαστε σε όσους δεν συμφωνούν με τη συμπόρευση στα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα Αβέρωφ Νεοφύτου- Νικόλα Παπαδόπουλου.
Απευθυνόμαστε σε χιλιάδες ανέντακτους πολίτες που ακόμα το σκέφτονται. Κυρίως σε νέους και νέες.
Σε όσους, όπως εμείς, οραματίζονται μια κοινωνία ανοιχτή και ανεχτική. Που δεν κρίνει με βάση το μαλλί, τα γένια, τα τατουάζ, τις σεξουαλικές προτιμήσεις. Μια κοινωνία χωρίς ρατσισμό, εθνικισμό, φασισμό, ομοφοβία. Χωρίς κοινωνικές διακρίσεις και κοινωνική περιθωριοποίηση. Με απόλυτα σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των πολιτών.
Η οικονομική πολιτική κυβέρνησης Αναστασιάδη- Αβέρωφ- Τρόικας, κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους. Διεύρυναν τις εισοδηματικές ανισότητες. Δημιούργησαν ρεύμα μετανάστευσης νέων κυρίως συμπατριωτών μας στο εξωτερικό.
Η συνεχόμενη λιτότητα και το «κόψε- κόψε» δεν δημιουργούν ανάπτυξη. Δεν δημιουργούν θέσεις εργασίας. Και η Άνοιξη έγινε βαρυχειμωνιά. Σκεφτείτε: ποιος μπορεί καλύτερα να στηρίξει τον πολίτη στη Βουλή; Ποιος μπορεί να στηρίξει καλύτερα μια κοινωνική πολιτική που έχουμε τόσο ανάγκη; Ποιος μπορεί να στηρίξει καλύτερα τους εργαζόμενους, αυτούς που έχουν ανάγκη, τους νέους;
Τα ζήσατε. Απαξίωση των νοσηλευτών. Απαξίωση των εκπαιδευτικών. Απαξίωση των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, αφού για 12 τρίμηνα συνεχίζουν να μειώνονται οι μισθοί. Πολλοί εργάζονται σήμερα για ένα κομμάτι ψωμί.
«Δεσμεύομαι», «δεσμεύομαι», «δεσμεύομαι»…
Τα ζήσατε. Εκποιήσεις. Ιδιωτικοποίηση των πάντων παρά τα ψεύτικα «δεσμεύομαι». Ωράρια καταστημάτων που πιέζουν ή έκλεισαν εκατοντάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις και καταστήματα/περίπτερα. Μετατροπή εργαζομένων σε «αγορά υπηρεσιών». Συμβασιούχοι και έκτακτοι εκπαιδευτικοί ξεκρέμαστοι. Κυπριακές Αερογραμμές και «θα σας κλείσουμε».
Τα ζήσατε. Ήρθε η ώρα της απάντησής σας.
Το «εν με κόφτει» και το «είμαι απογοητευμένος» δεν θα δώσει καμία λύση.
>Η αποχή βολεύει τους κυβερνώντες και τους φασίστες.
Μπορείς να δημιουργήσεις ένα αντίβαρο σε αυτή την κατάσταση. Μια προοπτική πραγματικής ανατροπής. Για σωστή λύση. Για πραγματική ανάπτυξη. Για περισσότερη ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη.
Την Κυριακή ψήφισε ΑΚΕΛ- Αριστερά- Νέες Δυνάμεις. Μπορείς και πρέπει να κάνει τη διαφορά.
Γράφει: Χρίστος Χριστοφίδης
