Είμαι νεαρός δικηγόρος μόλις 25 χρονών. Ζω και εργάζομαι στην Κύπρο τα τελευταία 2 χρόνια μετά που συμπλήρωσα τις σπουδές μου στην Αγγλία.
Πάντα άκουγα και ήξερα για το περιβόητο αυτό ‘μέσο’ αλλά μέσα σε δύο χρόνια το έχω συναντήσει μπροστά μου πολλές φορές και κλήθηκα να το αντιμετωπίσω.
Εν ολίγοις το ‘μέσον’ που λέμε είναι συνώνυμο της αδιαφάνειας, της διαφθοράς και της ηθικής μας παρακμής. Στο παρόν άρθρο θα παρουσιάσω δύο παραδείγματα αυτού του φαινομένου τα οποία αναδεικνύουν κάποια από τα πιο σοβαρά στοιχεία του φαινομένου αυτού και συγκεκριμένα τον διαχωρισμό των πολιτών σε δύο διαφορετικές ‘τάξεις’.
Πρώτο Παράδειγμα:
Στις αρχές Νοεμβρίου του 2013 με επισκέφτηκαν στο γραφείο μου κάποια άτομα με σκοπό την εγγραφή της οργάνωσης τους ως Σωματείο, συγκεκριμένα το Σωματείο “English School PTA”. Να σημειωθεί ότι το άρθρο 21 του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας εγγυάται το δικαίωμα της ειρηνικής συνεύρεσης. Η διαδικασία είναι απλή και εύκολη αφού πρέπει να συμπληρώσεις την αίτηση από το Υπουργείο Εσωτερικών, να καταθέσεις το καταστατικό του Σωματείου σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Σωματείων Νόμου και ο Έφορος Σωματείων εγγράφει το Σωματείο στο αντίστοιχο αρχείο.
Η πρώτη απάντηση ήρθε περί τα τέλη του Φεβρουαρίου του 2014, δηλαδή 3 μήνες αργότερα με την οποία το Υπουργείο μας καλούσε να κάνουμε μερικές αλλαγές στο καταστατικό. Μετά από 3 μέρες ανταποκριθήκαμε στο εν λόγω αίτημα και μας διαβεβαίωσαν προφορικός ότι αν έγιναν οι αλλαγές τότε θα προχωρούσαν άμεσα σε καταχώρηση.
Περί τα μέσα Απριλίου το Υπουργείο μας έστειλε εκ νέου επιστολή με την οποία ξαφνικά ανακάλυψε νέα προβλήματα στο καταστατικό. Εδώ εγείρετε το εξής ζήτημα. Είτε οι αρμόδιοι λειτουργεί είναι ανίκανη να εξετάσουν σωστά ένα καταστατικό από την πρώτη φορά, είτε υπάρχει θέμα κακής πίστης στον χειρισμό της αίτησης. Σαν νέος άνθρωπος που ακόμα δεν έχασε την πίστη του στους ανθρώπους θεώρησα ότι πρόκειται για άθελη παράλειψη της αρχής και έσπευσα να κάνω τις εν λόγω διορθώσεις ή καλύτερα να στείλω τις διευκρινήσεις που μου ζητήθηκαν. Και πάλι μου επιβεβαίωσαν ότι θα προχωρήσουν άμεσα σε εγγραφή.
Σήμερα έχουμε μέσα Ιουλίου και ακόμα το Σωματείο δεν έχει καταχωρηθεί. Πιέζοντας την αρμόδια λειτουργό έμαθα ότι το English School Parents Association (ESPA) και το Διοικητικό Συμβούλιο της Αγγλικής Σχολής άσκησαν πίεση στην δημόσια υπηρεσία για να μην εγγραφή το εν λόγω Σωματείο. Εμείς ουδέποτε ειδοποιηθήκαμε για το θέμα και ουδέποτε μας ζητήθηκε η άποψη μας. Κανένας δεν έχει δικαίωμα ενστάσεως βάση νόμου στην εγγραφή Σωματείου και είναι άξιο απορίας πως ενημερώθηκαν οι εν λόγω οργανισμοί. Φαίνεται η ‘υψηλή’ κοινωνία της Κύπρου είναι καλά δικτυωμένη με την δημόσια υπηρεσία την οποία θεωρεί περισσότερο δική της υπηρεσία παρά του ‘δημοσίου’.
Σήμερα είμαστε στα δικαστήρια για το θέμα αφού η στάση αυτή παραβιάζει θεμελιώδη δικαιώματα του ατόμου αλλά και τις αρχές της χρηστής διοίκησης. Ας ελπίσουμε ότι το ‘μέσον’ δεν θα φτάσει μέχρι το δικαστήριο.
Δεύτερο Παράδειγμα:
Τον Ιούλιο του 2012 μια φιλοζωική οργάνωση διαμαρτυρόταν έξω από μια φάρμα στον Στρόβολο απαιτώντας να πάρει μια γαϊδούρα που ήταν έτοιμη να γεννήσει για να την περιθάλψουν. Όταν έφτασαν εκεί (βλέπε φωτογραφίες) βρήκαν ετοιμοθάνατη την γαϊδούρα, βρήκαν μικρά κουτάβια να τρώνε το ένα το άλλο, σκυλιά που δεν διακρίνονταν από τα παράσιτα που είχαν επάνω τους. Έντρομες οι κυρίες αυτές κάλεσαν την Αστυνομία και κατήγγειλαν αυτή την κτηνώδη συμπεριφορά. Η Αστυνομία ήρθε αλλά ουδέποτε προέβηκε σε οποιαδήποτε σύλληψη ή παραλαβή των ζώων για να τα πάρει σε αρμόδιους να τα περιθάλψουν. Ο κύριος που βρισκόταν στην φάρμα αρνιόταν να αφήσει την οργάνωση να βοηθήσει. Μετά από δυόμιση ώρες οι κυρίες ξέσπασαν και έβρισαν τον εν λόγω κύριο λέγοντας του «ε είσαι μαλάκας».
Το άρρωστο γαϊδούρι δεν μπορούσε να μετακινηθεί από το έδαφος
το άρρωστο και σκελεθρωμένο σκυλί ήταν δίπλα σε ένα μισοφαγωμένο ποντίκι
Σήμερα, η μια εκ τον δύο κυρίων που έβρισαν, βρίσκετε στα δικαστήρια για δημόσια εξύβριση. Η άλλη όντας μέρος της ‘υψηλής’ κοινωνίας δεν διώχτηκε. Το πιο αξιοσημείωτο όμως είναι ότι ο ιδιοκτήτης της φάρμας έτυχε ποινικής αναστολής της υπόθεσης εναντίων του από τον Γενικό Εισαγγελέα. (βλέπε επιστολή από Γ.Ε.) Δηλαδή το κράτος μας αποφάσισε να σπαταλήσει χρήματα για να δικάσει μια δημόσια εξύβριση αλλά όχι να διώξει την αποτρόπαια και βάρβαρη μεταχείριση και κακοποίηση των ζώων στην εν λόγω φάρμα. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί υπάρχουν τόσα κρούσματα κακοποιήσεις ζώων. Η ανεκτικότητα τέτοιον συμπεριφορών βλέπετε, είναι και η μεγαλύτερη ενθάρρυνση τους.
Λέτε όμως να ανάστειλαν την υπόθεση εναντίων του ιδιοκτήτη της φάρμας επειδή ήταν υψηλόβαθμο διοικητικό στέλεχος της Σ.Π.Ε. Στροβόλου; Θα πάρουμε δικαστήριο έναν τέτοιο «Κύριο» και μάλιστα για μια τέτοια ‘υποθεσούλα’; Όχι φυσικά, αλλά θα πάρουμε την φιλόζωη ακτιβίστρια που δεν ρώτησε σε τίνος την φάρμα έκανε διαμαρτυρία και κάλεσε την αστυνομία.
Κατάληξη:
Η «δημόσια» υπηρεσία κάθε άλλο από δημόσια είναι. Είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει μια πάστα ανθρώπων στην Κυπριακή κοινωνία που χρησιμοποίει και εκμεταλλεύεται στο έπακρο την υπηρεσία αυτή προς όφελος της. Το ‘μέσον’ δεν είναι τίποτα άλλο από την ντροπιαστική για τον τόπο μας κατάληψη του κράτους από κάποιους «Κυρίους και Κυρίες» που για να προωθήσουν τα συμφέροντα τους δεν σέβονται κανένα Νόμο, κανένα θεσμό και κανένα ανθρώπινο δικαίωμα.
Γράφει: Άντης Γεωργίου
