Είναι, το σύνθημα, το μοτίβο που συνοδεύει την εκστρατεία που όλοι παρακολουθούμε στις τηλεοράσεις μας αυτές τις μέρες. Μια καμπάνια που φτάνει στα αυτιά μας από το ραδιόφωνο, που προκαλεί και ενεργοποιεί τη σκέψη μας από το κείμενο της σε εφημερίδες και περιοδικά.
Η ζωή προχωράει με ζωή.
Θαυμάσια η πρωτοβουλία του Συνδέσμου Διαφήμισης Επικοινωνίας Κύπρου. (ΣΔΕΚ)
Έχει νομίζω, ακόμα πιο ιδιαίτερη σημασία αν συνειδητοποιήσουμε , πως ο χώρος της Επικοινωνίας και της Διαφήμισης, είναι λόγω της φύσης του εκείνος που κατά κανόνα πλήττεται πρώτος και σκληρά σε περιόδους κρίσης.
Είναι εύλογο. Διαφήμιση υπάρχει, όταν η αγορά είναι ζωντανή.
Είναι Κάτι σαν τον καρδιογράφο.
Αν οι σφυγμοί εκλείψουν, ο καρδιογράφος κλείνει και βγαίνει από την πρίζα.
Αρπάζω-πρόχειρα- την ευκαιρία για να πω τούτο:
Η διαφήμιση, η εφαρμοσμένη επικοινωνία, δεν είναι φρούτο του «φρικτού και αποτρόπαιου καπιταλισμού».
Υπάρχει, από την εποχή που οι άνθρωποι εφευρίσκουν, φτιάχνουν, δημιουργούν και παράγουν και, όπως είναι φυσικό, ο κάθε ένας, ψάχνει να βρει τον πειστικότερο τρόπο να πει «το δικό μου είναι καλύτερο-δοκιμάστε με».
Και, επειδή η ζωή προχωράει μόνο με ζωή, εκείνος που θα κοροϊδέψει τον κόσμο θα πρέπει να το ξανασκεφτεί.
Είτε ήταν ένας σανδαλοποιός στην Αρχαία Αθήνα που ξαπόστελνε τους τελάληδες να διαλαλούν έμμετρα τα καλά του σανδάλια κάνοντας λογοπαίγνια: «Ουδέν οίδα ότι ουδέν οίδαααα παρά μόνον τα σάνδαλα Βρασίδαααα» είτε τον οποιοδήποτε σύγχρονο κατασκευαστή, παραγωγό, δημιουργό, που μέσα από τις τηλεοράσεις και όχι μόνο ψάχνει να μας πει το «δοκιμάστε με».
Η Κύπρος, η χώρα μας, έχει υποστεί σχεδόν καθολική καταστροφή.
Δεν είναι ο σκοπός του άρθρου να αναλύσει τι, πως, γιατί, πότε και ποιοι.
Ούτε να κρίνει θετικά ή αρνητικά τις συμπεριφορές Κυβέρνησης και πολιτικών κομμάτων.
Θέλω απλά, με όση ένταση διαθέτω να καταχειροκροτήσω την πρωτοβουλία του ΣΔΕΚ.
Που χωρίς τη συμμετοχή των εταιριών μελών του όπως και χωρίς την συμμετοχή της Ένωσης Παραγωγών Διαφημιστικών Ταινιών, δεν θα είχε πάρει σάρκα και οστά.
Θέλω απλά, να εκφράσω τον ενθουσιασμό μου, γιατί όλοι όσοι συνετέλεσαν σε αυτή την εμψυχωτική εκστρατεία, έβαλαν το μυαλό τους, την καρδιά τους και τη δουλειά τους χωρίς να μεσολαβήσει καμία απολύτως οικονομική συναλλαγή.
Σενάριο, κείμενα, ιδέες, γύρισμα, σκηνοθεσία, κινηματογραφικό συνεργείο, ηθοποιοί, σύνθεση μουσικής, εκφωνήσεις, όλα είναι εθελοντική προφορά.
Και ίσως έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία να πω, ότι αρκετοί από όσους εργάστηκαν κουράστηκαν και ξενύχτησαν για την καμπάνια «Η ζωή προχωράει με ζωή» είναι άνεργα στελέχη που με τον τρόπο τους και την συμβολή τους, ταυτίζονται με μοναδικό τρόπο με το σλόγκαν.
Η καμπάνια, που σε άλλες εποχές θα είχε κόστος πολλές χιλιάδες ευρώ, έγινε λοιπόν δωρεάν.
Δωρεάν, είναι και ο χρόνος που διαθέτουν όλα τα Μέσα για να βγει στη δημοσιότητα το μήνυμα και να περάσει στις συνειδήσεις όλων μας.
Στην εποχή που η κατάθλιψη σκεπάζει την χώρα, στις μέρες μας που η ανεργία, η αβεβαιότητα, η ανασφάλεια χτυπάνε κόκκινο, η ζωή, εμείς δηλαδή όλοι, πρέπει να απαντήσουμε με ζωή.
Γιατί, μόνο μέσα από την αισιοδοξία που αναζητεί απεγνωσμένα ο νεαρός πρωταγωνιστής του τηλεοπτικού σποτ θα κάνουμε τους εγκεφάλους μας να δουλέψουν γόνιμα και να δημιουργήσουν ξανά.
Η Οικονομία, έχει κατεπείγουσα ανάγκη από επανεκκίνηση.
Αυτό, σε κεντρικό επίπεδο είναι δουλειά της Πολιτείας.
Η καμπάνια του ΣΔΕΚ όμως, έρχεται να μας θυμίσει πως αφού κάποτε τα καταφέραμε, μπορούμε και πάλι.
Έρχεται να μας πει, πως πρέπει να στηρίξουμε όλοι, όλους.
Έρχεται να παροτρύνει και άλλους για να πάρουν ανάλογες πρωτοβουλίες για να τονωθεί όχι μόνο το συναίσθημα αλλά και η αγορά.
Κάποιος-σημαντικός επιχειρηματίας-μου έλεγε πρόσφατα, πως αν οι πωλήσεις των Κυπριακών προϊόντων ανέβουν κατά 20%, τότε, θα μπορέσουμε να κόψουμε στη μέση την πορεία προς την ουσιαστική ανάκαμψη.
Οι βαριά πληγωμένες από την κρίση διαφημιστικές εταιρίες της χώρας μας, τα άνεργα στελέχη και συνεργάτες τους, δείχνουν την φιλοσοφία που πρέπει να αποκτήσουμε όλοι.
Αισιοδοξία, πείσμα, αποφασιστικότητα, δημιουργία.
Η Πολιτεία, όσοι λαμβάνουν τις κεντρικές αποφάσεις, θα πρέπει από την πλευρά τους να παραδειγματιστούν και να βρουν τρόπους να μπει η μηχανή μπροστά.
Μια μηχανή με υπέροχα «εξαρτήματα», ανθρώπους έτοιμους να σπρώξουν τη χώρα με τη δουλειά τους εκεί που πρέπει: Ψηλά. Γιατί, «η ζωή, προχωράει με ζωή» και όχι με τον θρήνο για όσα χάθηκαν.
Γράφει: Γιώργος Πήττας
