Μια σοβαρή έλλειψη πραγματικής πολιτικής βούλησης για αντίσταση στην Τρόικα και τις νεοφιλελεύθερες συνταγές της, καταγράφεται δυστυχώς στους κόλπους της ΕΕ και κυρίως στις κυβερνήσεις των χωρών του Ευρωπαϊκού νότου, όπου η κρίση καταστρέφει τα οικονομικά συστήματα και εξαθλιώνει τις κοινωνίες.
Είναι προφανές πως δεν φτάνει η όποια αντίδραση του λαού για να δημιουργηθεί ένα μέτωπο που να μπορεί να συγκρουστεί με τους λεγόμενους ισχυρούς της Ευρώπης, την κα Μέρκελ και τους συνοδοιπόρους της, το Eurogroup, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κοκ. Χρειάζεται και οι κυβερνήσεις των χωρών του Νότου να συντονιστούν και ενωμένες να αντιδράσουν στα όσα απαράδεκτα συμβαίνουν.
Στην δική μας περίπτωση, οδηγήσαμε την Κύπρο αλυσόδετη στα δεσμά της Τρόικας. Πολύ φοβούμαι ότι στην πορεία των εξελίξεων, η δική μας γενιά θα είναι καταδικασμένη να λογοδοτεί στις γενιές που θα ακολουθήσουν. Τόσο για τις καταστροφικές επιλογές μας, όσο και για την ατολμία και την ανικανότητα μας να χαράξουμε μιας σωστή μακρόπνοη στρατηγική και να πάρουμε τις τολμηρές αποφάσεις που είναι αναγκαίες. Μία σειρά από γεγονότα και χειρισμούς που έγιναν στο παρελθόν, αλλά και πιο πρόσφατα, μας οδήγησαν στον εγκλωβισμό στην Τρόικα και το Μνημόνιο.
Είμαι βέβαιη πως λύσεις εφικτές υπάρχουν. Θα μπορούσαν, τουλάχιστον να εξεταστούν, αν απαλλασσόμασταν από κομματικές προκαταλήψεις και ιδεοληψίες. Και αν ενεργούσαμε συναινετικά, συλλογικά, με θάρρος και αποφασιστικότητα. Τώρα ο άμεσος στόχος όλων μας θα πρέπει να είναι πως θα βγει η Κύπρος από την οικονομική ύφεση, πως θα αποτρέψουμε την οικονομική κατάρρευση καθώς και πως θα απαλλαγούμε το συντομότερο δυνατό από τα δεσμά του Μνημονίου.
Σε δημόσιες παρεμβάσεις μου το τελευταίο διάστημα, υπέδειξα συγκεκριμένες πηγές άντλησης πόρων, που θα μπορούσαν να μας απαλλάξουν από το ζυγό της Τρόικας.
Όπως είναι για παράδειγμα, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, που σύμφωνα με επίσημα ευρωπαϊκά στοιχεία φτάνει το 1,7 δις ευρώ το χρόνο.
Επίσης, η Κυβέρνηση και οι αρμόδιες αρχές θα μπορούσαν να επικεντρωθούν στην προσπάθεια επαναπατρισμού των περίπου 10 δις ευρώ που φυγαδεύτηκαν παράνομα από την Κύπρο το τελευταίο διάστημα.
Εφικτή είναι επίσης και η πρόταση για διάθεση κρατικής γης, με διαχωρισμό μεγάλου αριθμού οικοπέδωνμ τα οποία να πωληθούν στη συνέχεια, σε χαμηλές τιμές στους πολίτες, κάτι που θα απέφερε στο κράτος έως και μερικά δις ευρώ.
Οι δυνατότητες κάποιων άλλων προτάσεων που κατατέθηκαν, θα έπρεπε επίσης να εξεταστούν από την Κυβέρνηση και τα κόμματα, με ένα επιστημονικό, τεχνοκρατικό και ρεαλιστικό τρόπο. Αναφέρομαι μεταξύ άλλων:
- Στην πρόταση για διάθεση προς το κράτος ενός μικρού ποσοστού, πχ. 3%, των καταθέσεων όλων των πολιτών, έναντι έκδοσης κρατικών ομολόγων μακράς διάρκειας, με λογικό επιτόκιο.
- Στην πρόταση για έκδοση διεθνούς ομολόγου, με εγγύηση μέρους των εσόδων του φυσικού αερίου από το οικόπεδο 12.
- Στην πρόταση για άρνηση αποδοχής ως νόμιμου χρέους του ποσού των 9,5 δις ευρώ του ELA, αφού υπάρχουν αυταπόδεικτες ευθύνες και από πλευράς Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στο θέμα αυτό.
- Στις προτάσεις για έξυπνη αναδιάρθρωση των δημοσίων δαπανών, με περικοπές σε αχρείαστες ή υπερβολικές καταναλωτικές δαπάνες και αύξηση των παραγωγικών δαπανών, καθώς και των δαπανών για προγράμματα καταπολέμησης της ανεργίας.
Όλα τα πιο πάνω καθώς και άλλες ιδέες που πιθανόν να υπάρχουν, θα μπορούσαν να αποφέρουν σημαντικά ποσά για αντιμετώπιση των άμεσων χρηματοδοτικών αναγκών του κράτους και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, απαλλάσσοντας μας από το βραχνά του Μνημονίου. Όπως προκύπτει υπήρχαν και υπάρχουν προτάσεις και εισηγήσεις, που έπρεπε να συζητηθούν με την απαιτούμενη υπευθυνότητα, πριν την υπογραφή του μνημονίου και πριν την έγκριση του από τη Βουλή. Δυστυχώς αποτύχαμε, συλλογικά, ως πολιτικό σύστημα, να δώσουμε λύσεις. Ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον, ενωμένοι, να πετύχουμε σύντομη απεμπλοκή από την Τρόικα και το Μνημόνιο.
Γράφει: Αντιγόνη Παπαδοπούλου
